-02-

Emilia Pov:

‘Emilia! Ga je ook mee naar de discotheek?’ Liam kijkt me grinnikend aan. Hij weet heus wel dat ik daar veels te moe voor ben. ‘Gosh, hoe laat wouden jullie vertrekken dan? En gaat…’ de rest van mijn zin kan ik niet afmaken want Liam weet meteen al wat hij moet antwoorden. ‘Ja Harry gaat mee. En we vertrekken over vijf minuten.’ ‘Ik wou niet vragen of Harry mee gaat, ik wou vragen of Cat mee gaat. En is goed ik ga wel mee.’ Ik wou heus niet vragen of Harry mee gaat, oke misschien wel maar dat boeit niet. Ik loop vermoeid naar de badkamer toe om mijn haar en make-up te doen. Als ik daar klaar mee ben komt Harry net binnenlopen. ‘Zoveel hoeft er ook weer niet op.’ Zegt hij chagrijnig en hij loopt weer verder. Wat heeft die nou weer? Denk ik bij mezelf. Misschien wil hij wel liever niet mee maar wil hij toch perse even bij Louis zijn. Door die gedachten krijg ik uit het niets de slape lach. Nu nog mijn outfit en dan ben ik ready to go.

‘Dus wie heeft Louis meegenomen?’ vraag ik zo geboeid als ik kan aan Niall, mijn broer. ‘Een of andere Licia.’ ‘En waarom gaat die Licia mee?’ ‘Omdat dat Louis’ nichtje is en omdat jij en Catherina bij haar gaan in een huis gaan wonen.’ Nu krijgen we het, denk ik. Een, twee, drie… ‘Cat! niet Catherina! OK?!!!’ ik schiet weer in de lach. Cat heeft er een hekel aan als mensen haar Catherina noemen. Te netjes, vind ze zelf. ‘Waarom moeten we nou perse lopend naar de discotheek?’ vraagt Harry weer eens een beetje te chagrijnig. ‘Omdat het kan.’ Antwoord ik verveeld. Hij is echt vervelend als hij te weinig heeft geslapen. ‘Zeikwijf!’ ‘ach moet je jezelf eens horen.’ ‘Stoppen jullie! Jullie kunnen elkaar altijd verliefd aan kijken, dus nu ook.’ Onderbreekt Liam ons, gelukkig, want ik heb geen zin in ruzie. Harry loopt richting een meisje dat nog wel eens Licia zou kunnen zijn. Gevolg door Niall en de rest. Als laatste kom ik aan. ‘Heej Licia, had ik gehoord. Ik ben Emilia. Wij worden huisgenootjes. En…’ ‘En jij bent helemaal into Harry, ik had het al gehoord.’ Antwoord ze lacherig. Ik werp een blik naar Harry die nog steeds chagrijnig voor zich uitstaart. ‘Wie heeft je dat nou weer wijs gemaakt? Want dat is dus zoo niet waar.’ ‘Louis, mijn neef. En ik geloof dat het toch zeker wel waar is.’ En ze loopt lacherig weg. Ik haat haar nu al. Ze mag dan wel gelijk hebben, maar ik heb toch liever dat niemand mij beschuldigd Harry leuk te vinden. Ik besluit gewoon niet meer tegen haar te praten en ik loop de discotheek met een brede glimlach binnen. ‘Heej Louis!’