Hoofdstuk 3. My Opinion Hasn't Changed,Or Has It?

Lizzy's POV:
Ik deed m'n ogen traag open. "Are you okay?" hoorde ik iemand vragen. "Not really" zei ik stil. "We should go back to your friends,the only problem is that I don't know where we are exactly" zei de stem opnieuw. Nu bedacht ik me pas wie het was. Eén van die Amerikanen. Ik probeerde zo snel mogelijk terug op te staan,wat niet echt een goed idee was,want ik viel bijna terug op de grond maar hij ving me op. "Thanks,erm yeah,that's why I'm actually still here,I got lost" zei ik zonder hem aan te kijken. "Why did you left anyways?" vroeg hij."I just wanted to be alone for a while so I was just walking a bit and then I found your friends and then I went back" zei ik in m'n beste engels. "Wait,do you remeber what direction you took when you got back from them?" vroeg hij. "Erm,let me think,there was a really big tree there but that won't help us will it? Since it's full of trees here" zei ik en lachte een beetje. "I never thought this island would be so big" zei hij lachend. "Me neither,well I just hoped that actually" zei ik. "What about we are going to look for a way out together?" vroeg hij. Met veel tegenzin zei ik ja. We liepen het bos door. "Waht's your name?" vroeg hij. "Lizzy" zei ik. Ik moest zijn naam echt niet weten,ik dacht nog steeds hetzelfde over hem en z'n vrienden. "I'm Alex" zei hij. Er kwam een ongemakkelijke stilte tussen ons. Tot ik opeens heel luid "LIZZY?!" hoorde. "Dat is Katrice!" zei ik blij. "What?" vroeg Alex. Hij verstond me natuurlijk niet. "That's my friend Katrice" zei ik. "KATRICE!" riep ik terug. "Waar ben je?!" hoorde ik haar opnieuw roepen. "Hier!" zei ik maar realiseerde toen dat dat niet ging helpen. Ik zag iets in de struiken bewegen. Al snel zag ik Katrice en Kimmy staan. "Omg,wat ben ik blij om jullie te zien" zei ik opgelucht en gaf hen een knuffel. "Is alles oké met je?" vroeg Katrice. Ik knikte "ja,gaat wel hoor" toen zagen Katrice en Kimmy dat Alex er ook was. "Heey,you're the shirtless guy!" zei Kimmy. "Dus je mag hen toch? Of hem dan tenminste?" vroeg Katrice. "Nee" zei ik simpel. Ze rolde met haar ogen. "Come,let's get out of here!" zei Kimmy. En dus liepen we verder. gelukkig wisten zij nog wel waardat ze vandaan kwamen. "Lizzy!" riep Nathalie blij toen ze me zag. Ze liep naar me toe en gaf e een knuffel. "Eindelijk" zei ik. "Dat duurde toch echt wel te lang" zei ik. "Was hij niet leuk dan,jouw gezelschap?" zei ze lachend. "Nee,echt niet" al was dat wel een beetje gelogen. Alex was best lief,neeneenee dat kon ik toch niet denken. Nee,m'n mening over hem ging niet veranderen.