Book 3 - 76

Ik draaide de kraan open en stapte de douche in.
Niall was dan heel schattig en lief maar heel vaak onzeker over dingen.
Hij was een soort teddybeer voor me.
Het water gleed over mijn rug.
Douche was nog nooit zo goed geweest.
Ik schrok van twee armen die zich om mijn middel wikkelde.
"ik ben het maar." zei een zachte stem.
Niall...
"gelukkig maar. Sorry van..."
Ik staarde naar Niall's handen.
Ze leken daar wel te horen.
"Sorry van wat?"
Ik pakte zijn hand vast en wees naar zijn pols.
Er zat een bijtwond.
"...ik kon mezelf niet onder controle houden..."
Ik voelde de tranen van mijn gezicht stromen.
"het geeft niet." zei Niall.
"ik kan toch niet zomaar mijn geliefde bijten?!"
Niall ging met zijn hand langs de wond.
Hij smeerde het bloed alleen maar uit.
Ik voelde mijn ogen verkleuren en verborg meteen mijn gezicht in mijn handen.
"als je het wil mag het. Jij geeft me zoveel dat ik toch wel iets terug moet kunnen geven?"
Niall pakte mijn handen vast en trok ze weg van mijn gezicht.
Ik draaide mijn hoofd weg.
"je hoeft je niet te verbergen voor mij. Dat weet je toch wel?"
Waarom begreep hij alles?
Waarom was ik toch zo aangetrokken tot hem?
Ik keek op naar Niall.
Hij liet mijn handen los en pakte mijn kaak vast.
"ben je bang?" vroeg ik.
"nee, je weet dat ik niet bang voor je ben. Ik hou van je. Zelfs meer dan van leven."
"ik hou meer van jou, maar ik kan me soms niet meer inhouden. Maar ik wil je zeker geen pijn doen."
Ik sloeg mijn armen om Niall's nek heen.
"het doet geen pijn. Zonder jou zijn doet pijn. Zelfs als je 2 seconde weg bent mis ik je."
Zijn armen sloeg hij om mijn middel heen.
Hij trok me zo dicht tegen zich aan dat zijn hart tegen me aanklopte.
"je bent echt een teddybear."
Ik speelde met zijn haar.
Niall duwde mijn gezicht omhoog en staarde naar mijn ogen.
Zijn ogen glinsterde.
Ik gaf een kus op zijn mond.
Hij nam er blijkbaar niet genoegen mee.
Hij drukte meteen zijn lippen tegen de mijne aan waardoor ik moest lachen.
Ik zoende hem terug en ging met mijn handen langs zijn hals naar beneden.
Ineens voelde ik zijn ribben zitten.
Ik liet Niall los en keek of ik zijn ribben ook zag.
Helaas zag ik ze door zijn huid heen.
"straks ga ik echt veel eten voor je maken. Ik wil niet dat je zo mager word als de anderen." zei ik.
"mooi. Ik hou van je kook kunsten."
Onze lippen vonden elkaar weer.
Hij mocht niet zo mager worden als da anderen.
Daar hield ik niet van.
Mijn tong vond die van Niall en speelde een gemeen spel.
Niall tilde me aan mijn heupen op.
Ik sloeg mijn benen om zijn middel en hield Niall stevig vast bij zijn schouders.
Niall was overal beter en beter in geworden.
Zou hij me wel houden?
Het leek er blijkbaar wel op.
Niall liet me steeds meer zakken.
Ik snapte Niall soms wel.
Hij zei dat hij altijd zo zenuwachtig was voor dingen.
Dat was ik soms ook wel.
Alleen zag je dat niet zo snel bij mij.
Ik ging met zijn hand door zijn haar als teken dat alles goed was.
Hij snapte het gelukkig en liet me dit keer iets verder zakken.
Niall gromde binnenmonds en duwde me tegen de muur.
Dat Niall gromde vond ik echt schattig.
Sweet Niall, mijn teddybear.
Zou hij dat trouwen echt menen?