Zo, het laatste deeltje. Sorry voor het lange wachten, maar daarvoor wordt ik 'gestraft' met het lange wachten op dat ENGE telefoontje van de mentor met het anwoord of ik geslaagd ben of niet D:

Stom verbaasd sta ik daar in zijn omhelzing, niet wetend of ik hem nu zou moeten omhelzen of niet. Misschien zou dat te makkelijk zijn, zou ik het hem te gemakkelijk vergeven dat hij mij zo in de steek heeft gelaten, maar andere kant, ik kan nooit lang boos blijven. Laat staan iemand negeren of iets niet vergeven. 'Je mag me los laten.' Breng ik uit eindelijk dan maar uit en zet een stap terug wanneer hij mij loslaat. 'Of ik het je vergeef, daar moet ik nog over nadenken, maar we hebben de hele avond nog en we zullen elkaar vast nog wel zien voordat we weer vertrekken.' Zeg ik en schenk hem een scheve glimlach waarna Miklos en ik tussen de sterrenmassa verdwijnen. In mijn ooghoeken merk ik nog de verbazing van Romeo's en Yu's gezicht, die ook Strify treffen en een woord wisselen.

'Amilia?' Een zachte, bekende hand komt op mijn schouder te liggen en draait mij rustig om. Ondanks mijn hakken moet ik toch nog omhoog kijken en kijk in het gezicht van Shin. Shin kón ik gewoon niet boos aan kijken, op hem kón je gewoon niet boos zijn, dus zonder enige twijfel omhelzen we elkaar dan ook en raken aan de praat en stel ik hem voor aan Miklos. Ik leg hem uit wat er allemaal is gebeurd en dat ik Strify, Yu en Romeo in het voorbij gaan nog even had gezien. 'Ik vind het jammer dat Kiro er niet is. Ik had hem dan toch ook nog wel even willen zien.' 'Dan heb je mazzel.' Glimlacht Shin waarop zowel Miklos als ik onze wenkbrauw optrekken. 'Hij mailde mij een aantal dagen geleden dat hij een diner wilde houden met ons, zodat we nog een keer samen zijn en het even fatsoenlijk kunnen afsluiten.' 'Dus, dat betekend dat jullie helemaal niet meer samen komen?' Shin haalt zijn schouders op. 'Ik weet het niet, op het moment ben ik blij met hoe het is, maar ik zou het wel fijn vinden om ons over een paar maanden, misschien jaren weer samen te zien.' Ik knik en vraag hem waar Kiro wilde dineren. 'Aangezien wij hier zijn, vliegt hij over en dineren we hier in de buurt. Denk er maar over na, wij vertrekken om middernacht en de verzamelen we op de parkeerplaats, waar we maximaal een kwatier wachten omdat het anders te laat wordt.' 'Zal ik doen.' Glimlach ik weer en we verdwijnen weer in de massa.

'Het is bijna twaalf uur. Wil je met ze dineren?' 'Ik heb geen honger, maar ik wil wel graag met ze mee, zoals Shin al zei, even fatsoenlijk afscheid nemen.' Hij knikt en neemt mij bij de hand zodat we makkelijker door de drukte konden. Onder weg worden we nog op gehouden door een aantal andere sterren die nog snel een praatje proberen aan te knopen, al met al schiet de tijd dus door naar tien over twaalf. Eenmaal we buiten staan snellen we naar de parkeerplaats toe waar Miklos' auto staat en waar hopelijk de jongens ook nog stonden. 'Hoelaat is het?' 'Sorry, het is tien voor half een.' 'Shit!' Ik stamp met mijn rechtervoet op de grond wat eventjes pijn doet door de smalle hak. 'Daar staat wel iemand te zwaaien.' Ik kijk op en herken de persooon als Shin die op ons afkomt met een wat snellere pas. 'Maar goed dat ik even heb gewacht.' Glimlacht hij naar ons. 'Dus jullie gaan mee dineren?' Ik kijk Miklos even aan en hoor mijn maar lichtjes knorren. Mijn ogen ontmoeten die van Shin weer waarop ik glimlach en zeg: "With pleasure."

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen