17. Ilma Rebakka Aalst

Ilma Rebakka Aalst


‘’Ik ben geen meisje en ik was net op weg naar huis’’ Zei ik snel.

27-Mei-2009

Al 2 dagen loop ik alleen door de stad. De politie geloofden mij gelukkig wel en daar ben ik blij om. Ik wilde niet naar huis.
Ik wou vrij zijn doen wat ik wou en mij droom waar maken zodat ik gelukkig ben want dat ben ik nu niet.
Diep in gedachtes verzonken werd ik opeens ruw vast gepakt. Ik keek recht in de ogen van de politie die mij vuil aankeek alsof ik iets misdaan had.
‘’Jij zegt een leugen dat je naar huis gaat maar je bent gewoon weggelopen of eigenlijk weggegaan. ‘’ Zegt hij en hij laat mij een foto zien van mij zelf.
‘’En denk maar niet dat je er onderuit komt met je smoesjes want je gaat nu mee’’ Zegt hij snel voordat ik inderdaad een smoesje kon bedenken.
‘’En wie zegt dat jij van de politie ben.
Je kan mij niet zomaar meenemen dus je moet je eerst formulieren en een goede reden hebben om mij mee te nemen’’ Zeg ik hard genoeg.
De politie kijkt mij verbaast aan en hij wilt wat zeggen maar houdt zich in dat zie ik gewoon.

Klein stukje...