The Story Of My Live [Tokio Hotel] 2

Deel 1:

Een nieuw schooljaar, een nieuw begin.

“Triiiiiiiiiiiiiiing, Triiiiiiiiiiing !” De wekker gaat, Je slaakt een diepe zucht “1 september wat een kut dag” Zucht je.
Je stapt uit je bed en doet je pantoffels aan, je gaat naar beneden en daar zie je dat je moeder in de keuken staat: “Goedemorgen” zeg je, Je moeder kijkt even op en verder reageert ze niet, Je zucht en gaat naar de koelkast en haalt er drinken van je zelf eruit, je drinkt het leeg en kijkt of je wat te eten hebt, maar helaas je hebt niets meer, je hebt gisteren avond alles al opgegeten, Je beziet je moeder: “Mams, heb jij nog wat eten? Ik heb niets meer” “Nee, ik heb niets, ga maar zelf wat halen”zegt ze. “Vergeet zo meteen niet de paarden te voederen eh” En ze gaat weg voor je nog iets kan zeggen, Je zucht en gaat maar zonder te eten naar de badkamer.
Je doucht je zelf, wast je haar, droogt je af en kleed je daarna aan, Je föhnt je haar nog even zodat ze goed plat liggen. Daarna ga je naar je kamer en pakt je rugzak waar nog niets in zit want het is vandaag de eerste schooldag “Een nieuw schooljaar, een nieuw begin, hopelijk pesten ze mij dit jaar niet meer” Denk je in jezelf.

Je gaat naar beneden, zet je rugzak voor de deur en gaat daarna langs de achterdeur naar buiten, je wandelt naar de stallen waar het voederen van de paarden je te wachten staat
Je pakt een grote kruiwagen en rijd naar de silo, je opent het luik en wacht tot je kruiwagen gevuld is, van zodra hij gevuld is pak je een schepper en ga je langs de stallen af.
Je voedert elk paard volgens zijn voedingsschema, dat moet je doen want als je het niet goed doet word je gestraft door je ouders, en dat wil je niet.
Je bent klaar met de paarden van je ouders en gaat naar je eigen paarden die even verderop in aparte stallen zijn gestald, Ze hinniken al als je de stal in gaat, je hebt een grote glimlach en je voedert ze alle 5.
Na het voederen ga je nog even de stal in van je lievelingspaard Desperado, je aait hem wat over zijn hoofd en hij kijkt meteen naar je op, Je glimlacht even en kijkt op je gsm “8:00 Shit! Ik moet over een half uur al op school zijn”Je gaat snel de stal weer uit en loopt naar binnen je pakt je rugzak en doet je jas aan, je gaat weer naar buiten, pakt je fiets en fietst zo snel als je kan naar school, want op je normale tempo fiets je er al 30 minuten over.

“Tuuuuuuuuuuuuuuut “Tuuuuuuuuuuuuuuut” Je schrikt want je word bijna aangereden door een auto die je nog maar net kan ontwijken “Had hij me maar geraakt, dan moest ik nu niet zoals een zot naar school fietsen” Denk je in jezelf. Je zucht en fiets zo snel als je kan verder naar school.
Nog maar net op tijd kom je aan, want vlak voor je de schoolpoort binnen komt gefietst hoor je de bel al gaan, je zet snel je fiets in het fietsenrek en loopt naar de speelplaats, waar iedereen al op een rij staat te wachten tot ze hun naam en klas afgehoord roepen, je gaat ergens helemaal vanachter staan en kijkt rond of je medeleerlingen van vorig jaar ziet, maar helaas je ziet niemand van je vorig schooljaar en zucht, “Hopelijk zijn ze nog niet zonder mij door” Zeg je in jezelf.
Je luistert naar de klassen en namen die ze afroepen en je merkt dat ze al aan het vijfde jaar zitten.
“Shit! Mijn klas is al door” Zeg je in jezelf, je wacht af tot alle klassen zijn afgeroepen.


En dan merk je even later dat je alleen op de speelplaats staat…