Loreleij

Lang, heel lang geleden in een land niet ver van hier leefde een visser.
De man was arm, hij was zijn vrouw en twee kinderen verloren bij een grote brand en hij had al een aantal dagen geen goede vangst gehad.
Ook vandaag had hij de zeilen uitgezet om toch nog een poging te wagen.
Hij gooide de netten overboord en binnen een halfuurtje voelde hij een enorme trek aan het net.
De visser die uitzinnig was van vreugde dat er iets in zijn net zat, begon het visnet uit het water te trekken.
Maar wat hij zag had hij niet voor mogelijk gehouden.
Een prachtige vrouw met een vissenstaart zat verstrikt in het web.
De visser kon zijn ogen niet van de vrouw afhouden, zo was hij verliefd op het eerste gezicht.
,,oh visser, doe mij geen kwaad, ik ben Loreleij, zet mij terug op mijn rots en kom dan drie dagen achter elkaar naar me toe, dan zal ik elke dag een wens vervullen tegen een kleine prijs.”
De visser die zo’n aanbod niet kon weigeren stemde vol overgave toe en zette Loreleij af bij haar rots.

De volgende dag voer hij naar de rots.
,,oh Loreleij, oh Loreleij, heb je misschien wat tijd voor mij?”
Daarop kwam Loreleij boven water.
,,wat is je eerste wens, visser?”
De visser had er al over nagedacht.
,,ik wens dat mijn netten goedgevuld worden wanneer ik ze uitsla.”
Loreleij zwom naar de netten toe en veranderde ze in goud.
,,nu zal je veel vangen.”Loreleij ging weer op haar rots zitten.
,,als prijs neem ik je ring.”
Ze had dit nog niet gezegd of de ring van zijn overleden vrouw vloog van zijn vinger af.

Die verdere dag liep alles zo goed dat het voor de visser wel een droom leek;
De netten zaten niet alleen vol met vis, maar het was ook nog eens het beste wat je kon vinden in de gehele omgeving.

Ook de dag daarna verscheen de visser bij de rots.
,,oh Loreleij, oh Loreleij, heb je misschien wat tijd voor mij?”
Net zoals de dag daarvoor verscheen Loreleij op haar rots.
,,wat is je tweede wens visser?”
De visser kon alweer zijn ogen niet van haar afhouden terwijl hij zijn wens deed.
,,ik wens dat ik al mijn vis verkoop op de markt vandaag, tegen een goede prijs.”
Loreleij kwam naar de boot toe zwemmen en legde haar hand op de kisten waar de vis inzat.
De kisten veranderden in goud.
,,nu zal je marktverkoop welvarend verlopen, als prijs neem ik een paar herinneringen.”
Plots was hij alles vergeten over zijn overleden vrouw en kinderen.

Zoals Loreleij gezegd had verliep de verkoop uitstekend, vele mensen kwamen naar zijn kraam en ze vochten zelfs om de laatste vis.
Aan het einde van de dag had hij een enorme zak met goudstukken.

De derde dag kwam hij weer bij de rots.
,,oh Loreleij, oh Loreleij, heb je misschien wat tijd voor mij?”
Net zoals de vorige dagen verscheen Loreleij op haar rots.
,,wat is je derde en laatste wens? Edele visser.”
De visser keek weer naar Loreleij en zonder erbij na te denken zei hij zijn wens.
,,ik wens voor eeuwig bij jou te kunnen zijn.”
Loreleij kwam naar hem toe zwemmen en trok hem zachtaardig in het water.
,,je wens zal verhoord worden, als prijs daarvoor neem ik je leven.”
En met de visser in haar armen dook Loreleij diep de zee in.
Zo stierf de visser liefdevol een verdrinkingsdood in de armen van zijn Loreleij en bleef hij eeuwig bij haar op de bodem van de zee.