15. Ilma Rebakka Aalst

Ilma Rebakka Aalst

Toen ik was omgekleed stapte ik in bed en belande in een zwarte gat in dromenland.

Tijdsprong: 2 weken
Pov: Ilma 22-Mei-2009

Mij ogen sprongen open ik zag veel engelen om mij heen zweven.
Ze zongen het lied sta op en leef door. Wij waken over je.
De stemmen werden vager en vager.

Vermoeiend doe ik mij ogen open en kijk ik recht in het gezicht van een man met een witte jas.
‘’Hallo, Weet je wie je bent?’’
‘’Ja Ilma’’ ‘’Achternaam? ‘’
‘’Ilma Rebecca Aalst’’
‘’OKe, Je weet nog wie je bent. Hoe oud ben je?’’
‘’13 jaar maar wat doe ik hier?’’
‘’Je hebt meer dan een maand in coma gelegen na een zelfmoord en het bedreigen van mensen’’ Zijn stem klonk raar’’
Vermoeind doe ik mij ogen weer dicht en zak ik in dromenland dit keer.

De zon scheen recht in mij gezicht. Om mij heen zag ik een oudere kind met een jongere kind rennen. Ze schreeuwen
‘’mama kom eens hier’’. Een man komt op mij af lopen. En trots kijk ik naar de drie mannen. Ze spelen tikkertje. Met mij hand aai ik trots over mij buik waar mij derde kind zit. Wat ben ik trots dat ik ondanks alles mij leven heb doorgezet en toch gelukkig ben. Mij lieve man en 2 zoons.

De stemmen maakte mij wakker en ik keek om mij heen en wist dat ik een mooie droom had gehad.
Wat heb ik gedaan ik wou dood maar ik leef nog.
De woorden spoken steeds in mij hoofd. Er komt een dokter in de kamer gelopen.
‘’Ilma, De steek wonden die zullen voorlopig nog blijven maar je mag morgen naar huis’’
Waar is mij thuis eigenlijk hier of echt thuis bij mij ouders of op straat of in die rare kliniek?