Who is that girl?

Rafi’s pov
We liepen samen naar binnen, naar een van de reusachtige kajuiten waar Paulo en Luiz, onze mentor, ons zouden opwachten om naar de reapings van de andere districten te kijken. Toen ik de deur opende zag ik dat Paulo kaarsrecht zat op het puntje van zijn stoel, Luiz daarentegen hing half over de zetel plat van het lachen over iets waar alleen hij het bestaan van wist. Die twee waren echt tegenpolen en ik kon een klein lachje dan ook niet onderdrukken. Ik plofte in één van de met fluweel bedekte zetels, schopte mijn schoenen uit en ging in kleermakerszit zitten. Paulo stond op wandelde “sierlijk” naar de tafel en nam de afstandsbeniening van de immense televisie die bijna een hele wand bekleedde. Ik richtte mijn aandacht op het scherm en het teken van het capitool verscheen gevolgd door de reaping van district 1. niet zo boeiend. Er was even korte comentaar van Caesar Flickerman voor het programma overschakelde naar disctrict 2. Ik zag hoe een jongen zich aanbood als tribuut, hij had waarschijnlijk dezelfde leeftijd als mij maar verder ging de gelijkenis niet. Toen was het de beurt aan de meisjes. Er werd een naam getrokken en het meisje wou naar het podium lopen, maar plots werd ze onderbroken door een andere meisje die vrijwillig wou gaan. Ze had lang donkerbruin haar en grijze ogen. Ze was klein voor haar leeftijd en ze zag er broos uit, maar dit werd echter tegengesproken door de vastberadenheid in haar stem. Ze stapte trots het podium op schudde de hand van haar medetribuut. Hun escorte rondde de ceremonie af en ze gingen het gerechtsgebouw binnen. Voor de deuren achter het meisje sloten was er nog een glimpvan moordlust in haar ogen te zien. Wauw, daar moest ik maar voor uitkijken in de arena, maar ze zag er zo kwetsbaar uit. Ik kreeg een beetje een vreemd gevoel in mijn buik, ik wist niet precies wat het was. Maar ik wist wel dat ik heel gemengde gevoelend kreeg van dit meisje. Hoe noemde ze eigenlijk? Oh shit, nu heb ik haar naam niet gehoord! “Seg Lizzy, hoe heette dat meisje van daarnet? Dat meisje met de grijze ogen’, vroeg ik aan Lizzy. “oh, weet je nu al welke kleur ogen ze heeft? Is er iemand verliefd aan het worden?’ plaagde ze me. ‘Nee, ik wil gewoon haar naam weten” antwoord ik terug en ik begon haar te porren. ‘stooop, het is Clove, haar naam is Clove’,lachte ze, ik kon nog net uitmaken wat ze zei. Clove hé, coole naam. De rest van tijd lette ik niet meer zo op, ik dacht aan wat Lizzy had gezegd. Was ik verliefd aan het worden? Nee, dat kon niet ik was gewoon geïnteresseerd in een tribuut die een mogelijke dreiging zou kunnen zijn. Hoewel dat vreemde gevoel in mijn buik toch niet over wilde gaan.