De Makeover- District 7

Chagrijnig zit ik in een stoel met een tintelende huid. Ik ben net onthaard en mijn huid tintelt van de pijn. Ik heb nu al een hekel aan mijn voorbereidings-team. Gracia, een vrouw met een lichtroze huid, ingelegde diamantjes naast haar oog en donkerpaars haar is bezig met haartjes uit mijn wenkbrauwen trekken. Epileren noemen ze dat in het Capitool.
Harold, een man met een olijfkleurige huid, een blauwe hanenkam die recht op staat is bezig met mijn nagels vijlen en in een lichtroze kleur te lakken. Macy is bezig met mijn haar in te vlechten. Zij heeft een redelijk bleke huid en gewoon bruin haar. Het enige extreme aan haar uiterlijk is een grote paarse bloemen tattoo die de linkerhelft van haar gezicht bedekt. Zij is ook de aardigste.
Ze ratelen met zijn allen over alles en niets. Johanna had me hier nog voor gewaarschuwd. Een klein lachje verschijnt op mijn gezicht als ik denk aan Johanna die me nog even influistert dat ze irritant zijn en ik tegen haar zeg dat ik wel tegen een stootje kan. Ik kan ook tegen een stóótje maar niet tegen deze harde duw! Mijn hemel, wat zijn deze mensen vervelend!
"Goed, meid. Je gaat straks je ontwerper ontmoeten, en geloof me, hij bedenkt de geweldigste dingen! Ik heb je jurk al even bekeken toen hij koffie aan het halen was." Zegt Gracia. Ze giechelt hard bij het laatste stukje en ik rol met mijn ogen. Ik zie dat Macy die bezig was met kijken hoe mijn haar er van voren uit zag, keek toen ik dat deed en ik bloos. Ze geeft me een warme knipoog en grijnst. Ze stap weer weg en gaat weer verder met aan mijn haren friemelen. Ik hoor een deur open en dicht gaan en zware voetstappen. Ik probeer te kijken maar het gebeurt achter me en ik mag van Macy mijn hoofd niet draaien omdat ze dan weer overnieuw kan beginnen. Ik hoor Harold piepen en Macy zucht. "Wat een prachtige jurk!" Zegt ze. "Dat zei ik-" Wilt Gracia zeggen maar ze bedenkt waarschijnlijk dat ze die jurk stiekem heeft gezien. "Wat zei je?" Zegt een verwijfde mannen stem. "Niks James." zegt Gracia vlugjes. Ik voel nog een laatste gefriemel aan mijn haar en dan laat Macy het los. "Ik weet dat je haar simpel is geworden, maar mijn hemel! Het was net touw. Sorry dat ik het zeg maar ik moest er eerst 5 crèmes in smeren. Maar het resultaat is mooi." Zegt Macy trots. "Mag ik nu weer mijn hoofd bewegen?" Vraag ik en ik probeer het niet al te geïrriteerd te laten klinken. "Ja hoor meid." Grinnikt ze. Ik knak mijn nek eerst even en kijk eerst in de spiegel rechts van me. Een mooie losse vlecht hangt over mijn schouder. Ik kijk naar mijn nagels en zie dan dat de blom die aan het uiteinde van de vlecht zit precies de zelfde kleur lichtroze heeft. Ik houd best van roze. Maar mooie kleuren kleren zijn duur in mijn district dus ik droeg meestal bruin, zwart, groen en donkerblauw. Pas dan draai ik me om om te kijken bij wie de verwijfde stem hoort. Maar ik kijk niet naar hem maar de prachtige jurk die hij vast heeft. Mijn mond valt open en hij begint te lachen. Hij hangt de jurk over een stoel en loopt naar me toe en steekt zijn hand uit. "Ik ben James, je ontwerper." Zegt hij, nog steeds verwijfd. Ik schud zijn hand en stel mezelf voor. Hij begint opnieuw te lachen. "Iedereen weet wie jij bent Alexandra.". Ik bloos en verander van onderwerp. "Wat een prachtige jurk!" Zeg ik helemaal oprecht. "Ik ben blij dat je hem mooi vindt. Ik heb dagen aan dat ding gewerkt! Maar goed. Ik zal je helpen met de jurk aandoen en ik doe je make-up."
Even later heb ik een prachtige papieren jurk aan. Hij is aan de buitenkant hard, maar van binnen ontzettend zacht en zit heerlijk. James grapte dat hij ook zo is. Ik vind dat hij gewoon helemaal zacht is!
Hij is mijn blush aan het opdoen en heeft me aal roze oogschaduw en roze lippenstift gegeven.
Ik sta al een beetje wiebelig op, alweer roze, torenhoge hakken.
"Je het went wel, je hoeft toch alleen maar stil te staan op die wagen!" Zegt James met een geconcentreerd gezicht.
Even later sta ik in de hal het pakje van Edward met een strak gezicht te bekijken. Ik kijk zo omdat ik mij lachen anders niet in kan houden. hij ziet er belachelijk uit in een blauw van papier gemaakt pak. Hij ziet er net uit als een robot want papier is niet bepaald het soepelste materiaal. Hij kijkt me nors aan en ik glimlach zoetjes.