[NL] Twenty things many people don’t know about Percy Weasley

      1. Percy was altijd al een erg stil kind geweest. Van Molly’s zeven baby’s huilde hij het minst.
      2. Zodra hij rond zijn zesde verjaardag leerde lezen, verslond hij alles met enige soort van tekst erop. Boeken, kranten, kookrecepten, Bills pogingen om gedichten te schrijven naar zijn vriendinnetje, verkeersborden, de tijdschriften van zijn moeder en zelfs een Franse handleiding van een muggletelevisie die zijn vader had gekocht, al begreep hij er geen woord van.
      3. Voor de andere zes Weasley kinderen was de Sorteerhoed zich helemaal zeker in welk huis ze hoorden, maar bij Percy had hij geaarzeld. Het had niet veel gescheeld of Percy was de enige Ravenclaw in de familie geworden.
      4. Vanwege zijn achternaam was Percy de op drie na laatste bij de Sorteerceremonie. Na hem werd Wood, Oliver ook tot Gryffindor uitgeroepen. Oliver was naast hem komen zitten en had niet eens de moeite genomen zich voor te stellen voordat hij vertelde: “Ik houd van Quidditch. En jij?” Percy had geantwoord dat hij van boeken en leren en regels hield, maar eigenlijk had hij gewenst dat hij iets had kunnen zeggen dat interessanter was. Olivier haalde gewoon zijn schouders op, zei “cool” en was begonnen eten op zijn bord te stapelen.
      5. Vanaf die dag was Oliver Wood Percy’s beste vriend. Andere mensen vonden hun vriendschap vaak raar omdat ze zo verschillend leken. Voor de jongens werkte het.
      6. Percy was niet zo saai en stoffig als de meeste mensen dachten. Hij kon zelfs heel grappig zijn, maar hij liet die kant van hem alleen zien als hij ontspannen was en hij zich niet in een al te grote groep bevond, en dat was zelden het geval in de Burrow of op school.
      7. Op een dag betoverden Fred en George een van Percy’s opstellen voor Arithmancy zodat de woorden steeds van plaats wisselden. Het werd onleesbaar en het leek alsof er geen spreuk was om het ongedaan te maken, dus moest Percy het hele stuk herschrijven. Hij was tot half vijf ’s ochtends bezig.
      8. Toen Oliver dat te horen kreeg, werd hij zo kwaad dat hij Fred en George uit het Quidditchteam wilde gooien. De tweeling kwam naar Percy toe en bood hun verontschuldigingen aan. Percy waardeerde dat, maar toen ze hem vroegen of hij een goed woord voor hen kon doen bij Oliver vertelde hij hen dat hij dat al had gedaan. Uiteindelijk kalmeerde Oliver en kregen Fred en George hun plaatsen terug. Hun geplaag bleef doorgaan na deze gebeurtenissen, maar het was maar half zo erg.
      9. Toen Percy Prefect werd in zijn vijfde en Head Boy in zijn zevende jaar, stuurde hij als allereerste Oliver een uil, zelfs voordat hij naar beneden ging om zijn ouders het nieuws te vertellen. Oliver had hetzelfde gedaan toen hij de positie als Keeper had gekregen en later als Captain van het Quidditchteam van Gryffindor.
      10. Ginny was Percy’s favoriet van al zijn broers en zussen. Ze was minder veroordelend dan de rest. Ze hield evenveel van al haar broers en hoewel ze net zo onbeleefd en ruig kon zijn als de rest, was ze ook niet bang om haar affectie openlijk te tonen. Soms was dat precies wat Percy nodig had.
      11. Percy vond het leuk om Prefect the zijn, en dan vooral het feit dat het hem deel maakte van een select groepje leerlingen met dezelfde interesses. Het was geweldig om eindelijk over boeken en regels en cijfers te kunnen praten. Toch waren zijn gesprekken met Oliver op een of andere manier nog steeds het beste, zelfs al gingen die meestal voornamelijk over Quidditch, waar hij nooit echt een passie voor had gehad. Hij vroeg zich vaak af waarom.
      12. Percy hield nooit echt van Penelope. Hij had zichzelf ervan overtuigd dat dat wel zo was en hij had het zelfs een paar keer tegen haar gezegd, maar het was niet waar. Natuurlijk was ze zijn eerste vriendin en ze had een speciale plek in zijn hart, maar hij hield niet echt van haar.
      13. Maar dat was prima, want Penelope hield ook nooit echt van hem. In het begin had ze hem alleen gekust om haar ex jaloers te maken. Toen dat niet leek te werken besloot ze Percy een kans te geven, maar tegen de tijd dat ze Hogwarts verliet was ze weer samen met haar ex. Later trouwde ze met een derde man en ze zag haar ex-ex-ex nooit meer terug, maar ze bleef goed bevriend met Percy.
      14. Percy was homo. Hij had zich dit ergens in zijn zevende jaar op Hogwarts gerealiseerd en was ongelofelijk nerveus toen hij uit de kast kwam tegenover zijn familie, maar het scheen niemand echt te kunnen schelen. Ze hielden toch van hem, en hij hield daarom nog meer van hen.
      15. Percy had nooit die ruzie met zijn vader willen hebben de tweede zomer nadat hij klaar was met school. Zodra hij in London aankwam met zijn koffer vol spullen wilde hij teruggaan en zich verontschuldigen, maar hij was te bang dat hij weggestuurd zou worden. Zijn vader was echt heel erg boos geweest.
      16. Freds dood had een enorme impact op Percy. Hij had het gevoel dat het zijn fout was en zelfs Oliver kon hem niet van het tegendeel overtuigen. Ook dacht hij dat hij een drastische verandering van omgeving nodig had en als George hem toen niet had opgezocht, zou hij nu waarschijnlijk als muggle in Canada hebben gewoond. Ze hadden een erg emotioneel gesprek. Ze spraken achteraf nooit meer over wat er precies was gezegd, maar Percy werd weer zichzelf en zelfs George’ pijn leek een beetje meer dragelijk te zijn geworden.
      17. Een jaar na de Slag om Zweinstein kuste Oliver Percy voor het eerst. Ze stonden midden op het Quidditchveld, net na de eerste wedstrijd die Oliver had gespeeld als Keeper voor het vaste team van Puddlemere. Puddlemere had gewonnen en iedereen om hen heen was te druk bezig met feest vieren om de twee jongens op te merken.
      18. Percy had een zwakke plek voor honden. Op een bepaalde manier deden ze hem denken aan Oliver, met hun grote bruine ogen en de manier waarop ze vastberaden één doel nastreefden - een bal in het geval van de hond, het winnen van Quidditchkampioenschappen Olivers geval. Percy koos alleen een uil als huisdier omdat honden niet waren toegestaan op Hogwarts. Zodra Percy en Oliver hun eigen woning hadden, gingen ze naar het asiel en adopteerden ze drie zwerfhonden.
      19. Percy hield van Oliver. Voor Percy was dat zo logisch en vitaal als ademhalen, al klonk dat verschrikkelijk cliché.
      20. Oliver hield van Percy. Voor Percy was dat zo vreemd en geweldig als niets ooit was geweest, zelfs na heel veel jaar en nadat Oliver hem dat heel, heel vaak had verteld.