Try To Catch My Lovebug. 16

Je loopt door de gang op school. Je vriendin Eva loopt naast je.
‘Dus, het was wel gezellig met die jongen?’vraagt ze nog eens.
‘Ja, we hadden reuze lol,’zeg je met een lach.
‘Ga jij hem vragen of wacht je tot hij het doet?’vraagt ze.
Je schrikt. ‘Niet! Ik wil niets met hem. Hij is een super goede vriend, meer niet. Niet dat hij niet leuk is, maar hij is meer als een broer voor me,’verzeker je haar. Eva knikt.
Je hebt niet aan haar verteld dat het Nick Jonas is. Gewoon Nick, meer niet. Je wilt niet dat iedereen dat komt te weten. Je weet dat je dan aardig wordt gevonden om Nick. En dat mensen je erom haten.
Je mobiel trilt. Een sms. ‘Net een stom interview gehad. Over het milieu enzo. Hoezo boring? Haha. Maar, zie ik je vanavond? Om Bonzo uit te laten? Doei, Nick,’staat er.
‘Doen,’zegt Eva. Je hebt niet eens door gehad dat ze over je schouder meelas.
‘Ja, natuurlijk,’zeg je en negeert haar.
‘Zie je die jongen daar? Hij is zo leuk en aardig. We gaan morgen naar de film,’zegt Eva opeens en wijst naar een jongen die tegen een muurtje staat geleund. Een super knappe jongen die jou ook al was opgevallen.
‘Oh, leuk,’zeg je met een nep-smile. Alweer.

‘Je was er de vorige keer niet bij,’zegt mevrouw Gillenhale deze keer tegen Nick.
‘Inderdaad. Ik had geen tijd,’zegt Nick en lacht vriendelijk.
‘Tot later,’zegt ze en draait zich om.
Jij trekt Bonzo mee. ‘Wauw, ze zei iets tegen je. Dat betekent vast iets,’zeg je lachend.
‘Oeh, spooky,’zegt Nick met een griezelstem.
Je grinnikt. ‘Nee, niet zoiets. Ik denk gewoon dat ze je wel mag ofzo,’zeg je.
Jullie door het park. ‘Waarom gaan we hier langs?’vraagt Nick.
‘Ik wou kijken of ze een kermis aan het opzetten waren,’zeg je met een lach.
‘Kermis?’vraagt Nick ongelovig.
‘Nee, grapje. Ik wou gewoon hier langs.’ Je maakt Bonzo los. Hij rent direct weg. Blij met de vrijheid die hem voor beperkte tijd gegeven is. Je kijkt de hond na. ‘Zou een hond zich nooit afvragen waarom hij niets anders doet dan eten, slapen en lopen?’zeg je opeens.
‘Haha, ik heb geen idee. Misschien wel, misschien niet. Ze zeggen altijd dat honden geen verstand hebben enzo,’zegt Nick.
‘Nee, ik weet niet, maar het zou toch kunnen? Als ze wel verstand hadden, wat zouden ze dan denken?’vraag je je hardop af.
Nick lacht. ‘Geen idee. Je zou het hen eens moeten vragen. Weetje. Ik denk dat als je dood bent en in de hemel bent, dat je daar misschien wel met honden kunt praten,’zegt hij met een uitgestreken gezicht.
Je haalt je schouders op. ‘Misschien wel. Ik weet het niet. Niemand heeft het ooit bewezen,’zeg je en lacht.
Jullie zijn weer stil. Je bekijkt Nick van opzij. Hij heeft zijn handen in zijn broekzakken gestoken. Zijn schouders zijn recht en zijn hoofd hangt een beetje, terwijl hij kijkt waar hij loopt.
Er komen uit het niets drie meisjes aanrennen. ‘Nick! Nick! Omg, het is echt Nick! Nick, mogen we met je op de foto?’vragen ze. Ze springen enthousiast op en neer. ‘En je handtekening? Je bent zo goed,’zegt een van de meisjes.
‘Natuurlijk,’zegt Nick en gaat naast de meisjes staan.
‘Wil jij een foto maken?’vraagt een blond meisje aan jou.
‘Ja hoor.’ Je neemt de camera over.
De meisjes staan helemaal gelukkig naast Nick, die gewoon netjes lacht voor de foto.
Je lacht hoe de meisjes hen papiertjes Nick voorhouden als de foto geschoten is. Jij valt niet op. Je ben niet beroemd en geen handtekening waardig. Je vindt het niet erg.
Het blonde meisje pakt de camera weer van jou aan. ‘Succes en we zien je over een week bij het concert,’zeggen de meisjes tegen Nick.
‘Ja is goed! Zie jullie snel,’zegt hij en knipoogt. Giechelend lopen de drie meisjes weg.
Bonzo komt weer op jullie af rennen. Nick lacht en jij schudt je hoofd.
‘Wat is er?’vraagt hij.
‘Je bent echt de Nick Jonas, de perfecte jongen, de jongen van de Jonas Brothers bij je fans. Bij mij ben je altijd wat anders. Meer jezelf,’zeg je.
‘Ja, weet ik. Eigenlijk ben ik best nep,’zegt hij lacht.
‘Eigenlijk ben je best cool,’zeg je en duwt hem speels aan.
‘Ja, weet ik,’zegt Nick en trekt een macho gezicht.
Je grinnikt. ‘Doe normaal,’zeg je.
‘Je lacht ook anders voor een foto als wanneer je om mij lacht ofzo,’zeg je. ‘Die lach is meer je diplomatieke lach.’
‘Ja, klopt. Dat is meer mijn –gezicht-in-de-plooi-voor-weer-een-foto-lach. En om jou is het een ik-lach-je-vierkant-uit-lach,’zegt hij en duwt je aan.
Je lacht. ‘Ja joh.’