Try To Catch My Lovebug. 15

*NickPov
June stormt de kamer binnen.
‘Omfg. Nick!’zegt ze alleen maar als ze je ziet.
‘Wow, rustig het lijkt erger dan het is,’zeg je rustig. Joe verlaat de kamer en sluit de deur.
‘Wat heb je?’vraagt ze en kijkt bezorgd.
‘Uhm, ik heb het al een paar jaar. En het is niet zo heel erg,’zeg je. June’s ogen zijn zo groot als schoteltjes. Langzaam schuifelt ze dichterbij.
‘Ik heb diabetes. Dat is suikerziekte. Het is niet zo erg, als je maar goed op je voedsel, suikerspiegel en beweging let. Maar, er was even iets verkeerd gegaan. Ik heb, denk ik, iets verkeerds gehad, en tsja, dat pakt nu verkeerd uit,’zegt je.
June haalt langzaam adem. ‘Wat is dat precies?’vraagt ze.
Je legt alles uit. ‘Omg, dat wist ik dus niet,’zegt ze zachtjes. Ze staat naast je bed.
‘Het geeft niet. Het is niet zo gevaarlijk. Nou, soms wel, maar.. ik moet gewoon goed opletten. Er valt gelukkig wel mee te leven.’ June knikt.
‘Ik wou gewoon dat je het even wist.’ Ze knikt.
Je schuift wat op. ‘Kom even naast me zitten.’ Je klopt op het bed. Voorzichtig klimt ze naast je op het bed. ‘Sorry, dat ik je zo heb laten schrikken,’zeg je.
‘Geeft niet. Ik, nja, ik wist niet wat het was, ik dacht iets heel ernstigs,’zegt ze.
‘Gelukkig niet,’zeg je en slaat je arm om haar heen. Ze leunt tegen je aan.
Je begint te vertellen voer de moeilijke periodes en alles wat je al hebt meegemaakt door de ziekte.
June luistert naar je. ‘Wauw. Ik ben blij dat je zo sterk bent,’zegt ze als je uitgepraat bent.
Je lacht. ‘Ik geef niet zo snel op.’ Je steekt je kin naar voren.
Ze lacht. ‘Dat moet ook niet. Nooit opgeven is mij altijd vertelt en dat heb ik nooit gedaan en ik ben er ook nog,’zegt ze.
Je knikt. ‘Inderdaad. De hoofdzaak in het leven is dat alles eens verkeerd gaat. En ach, daar leer je alleen maar van,’zeg je filosofisch.
Ze grinnikt. ‘Meneer de filosoof. Maar het is wel zo,’zegt ze dan serieus. Ze kijkt op de klok. ‘Ik moet zo maar weer gaan.’
‘Ja, ik moet ook maar weer wat slapen. Gaan we morgen met z’n vijven weg?’vraag je aan haar.
Ze knikt. ‘Ja, gezellig. Ik zal Mira vragen. Tot morgen.’
Je glimlacht. ‘Tot morgen,’zeg je en laat haar los.
Ze glijdt van het bed af en kijkt je aan. Ze buigt voorover en drukt een zachte kus op je wang.
Ze loopt naar de deur. ‘Oh, Nick. Als er weer iets is moet je het me zeggen,’zegt June.
Je knikt. ‘Ja, is goed. En jij ook tegen mij. Ik ben er voor je,’zeg je.
‘Ik ook voor jou, altijd,’zegt ze lief. Dan verlaat ze de kamer.

*JunePov
Je loopt door de straat met de jongens en Mira naast je. Jullie hebben net gesquasht.
‘Gosh, ik hou van squashen,’zegt Mira en lacht.
‘Ik ook. Heerlijk tegen die bal slaan, steeds weer,’zeg je met een lach.
‘Haha, ik sla liever iemand anders,’zegt Joe en steekt plagend zijn tong uit.
Jullie komen langs een snackbar die open is. ‘Milkshake?’vraag je met opgetrokken wenkbrauw.
‘Ja, lekker!’roepen Mira en Kevin enthousiast.
‘Ok, ik trakteer,’zeg je grinnikend. ‘Jullie ook?’vraag je aan de anderen.
Die knikken. ‘Als jij trakteert wel,’zegt Nick.
Mira bestelt een chocoladeshake, Kevin een vanilleshake en Joe ook een chocolade shake. ‘Jij?’vraag je aan Nick.
‘Doe maar een aardbeien shake. Ik zal even meelopen,’zegt hij. ‘En, uhm, ik daag jou uit om de smurfenshake te nemen,’zegt hij lachend.
‘Nee, ik dacht het niet. Die is echt niet te drinken,’zeg je.
‘Kom op, voor mij,’zegt Nick en kijkt je lief aan. Hij trekt een pruillipje.
‘Kijk niet zo zielig. Ik doe het niet, ook niet voor jou. Noem maar iets anders,’zeg je en steekt je kin naar voren.
‘Hm, dan een bananenshake. Nee, wacht. Een koffieshake,’zegt hij met een lach. Je draait je hoofd schuin ten teken dat je het niet zeker weet. ‘Kom op, dat moet gewoon. Andere keuze heb je niet,’zegt hij.
‘Oké, ik neem een koffieshake,’zeg je en doet de bestelling.
Het duurt even voordat het meisje de vijf shakes klaar heeft.
‘Wat duurde dat lang,’zegt Mira dan ook als jullie naar buiten komen.
‘June deed nogal moeilijk over haar bestelling,’zegt Nick voordat je iets kan zeggen.
‘Niet! Ik.. Hm, laat maar.’ Je schudt je hoofd. Je roert met je stokje in je shake.
‘Wil jij nog?’vraag je aan Nick.
‘Nee, hij is van jou. Die vieze shake hoef ik niet.’
‘Hm, ik heb nu ook wel genoeg gehad. Jij, Mira?’
‘Wat heb je?’
‘Een koffieshake.’
‘Getver, hoe kan je dat nou nemen? Dat is het vieste dat er bestaat qua shakes,’zegt Joe verontwaardigt.
Je lacht. ‘Daarom heb ik het ook genomen,’zeg je en kijkt Nick kwaad aan.