The American Dream

“Aaaah ik heb er zo’n zin in!” zeg ik tegen mijn lieve vriendin Mariebella. “Lola dit is toch niet te geloven, morgen ga jij gewoon naar Amerika! Dan moet ik je een heel jaar missen!” zegt Mariebella gespeeld beteurtert. “Ja, ik ga jou ook super erg missen. Wel skype aanmaken hé? En ook vaak op msn. Alleen wel jammer van het tijd verschil maar dat lossen we wel op haha.” “Liefie nu moet je wel echt gaan anders slaap je te weinig, je moet wel helemaal uitgerust zijn.” “Maar ik kan geen afscheid van je nemen dat trek ik gewoon niet!” Mariebella reageert nuchter: “het is net zoals een pleister, gewoon snel en in een keer.” en ze duwt me de bus in net voordat de deuren sluiten. Ik haal mijn ov-chipkaart langs de scanner ende bus rijdt weg. Ik zwaai net zolang tot ik haar niet meer zie. Ik som in mijn hoofd nog een keer op wat ik allemaal in moet pakken; douchegel, pyama, slippertjes, bikini. Nog best veel eigenlijk, thuis dan maar meteen beginnen.