``45``

Zo voorzichtig mogelijk ga ik weer naast Sam liggen. Het kleine rondje dat ik nog had gelopen deed me goed. Helaas wilde ik nu weten wat er was gebeurt. Misschien zouden we het vannacht nog mee maken. Ik draai me naar Sam. Zijn ogen zijn open. ‘Sam’ hij steekt zijn armen uit en trekt me naar zich toe. ‘wat is er?’ vraag ik verbaast. Hij reageert niet. ‘slaap je?’ nu wordt ik los gelaten en kijk ik weer naar Sam. ‘ik kon niet slapen’ antwoordt hij. Ik ontspan me en geef hem een geruststellende glimlach. ‘zullen we anders praten, totdat we in slaap vallen?’ het is nog al dom, ik weet het maar ik wist niet anders te doen. Sam knikt en we gaan allebei op ons rug liggen. ‘waar was je?’ begint Sam. Ik ga nog een keer verliggen en kijk naar de zijkant van Sam ’s gezicht. ‘ik was naar de balie, wat lezen’ Sam knikt en draait zich naar me om. ‘verder nog wat te vertellen?’ ik grinnik en knik. Ik besluit mijn gedachten met hem te delen. ‘de man achter de balie vertelde dat er vreemde dingen in deze kamer gebeuren’ Sam knikt en verwacht dat ik verder ga. Het blijft even stil. ‘weet je ook wat?’ ik schud mijn hoofd en zucht. ‘zijn vrouw kwam binnen, hij mocht het blijkbaar niet vertellen’ een luide kreun komt van het bed naast ons. Ik draai me om en moet moeite doen om niet hard op te lachen. Dean was blijkbaar erg leuk aan het dromen. Hij had zelfs een glimlach op zijn gezicht. Ik draai me weer naar Sam en merk dat hij wel erg dicht bij me ligt. ‘uhm… Sam wat is er?’ hij schud zijn hoofd. ‘het lijkt net alsof ik mijn lichaam niet kan controleren’ voordat het me helemaal duidelijk is drukt Sam zijn gewicht op me. ‘het spijt me’ zijn gezicht is enkele centimeters van die van mijn verwijdert. Ik draai mijn hoofd weg en voel dan zijn zachte lippen op mijn oor drukken. ‘Sam wat doe je?’ zijn lippen verlaten mijn oor. ‘ik weet niet, ik kan er niets aan doen’ zijn handen gaan langs mijn schouders. Als hij over mijn litteken gaat zie ik een ander persoon. ‘Sam, je bent bezeten’