Part 4

De twee weken ginen snel en ik was mijn spullen voor Kroatië aan het pakken. Ik had vier tekenblokken meegenomen en minstens twintig potloden. Ik keek mijn kamer rond, volgens mij had ik alles. Toen viel mijn blik op de foto van Zayn en mij. Ik zuchtte en liet mijn tas uit mijn handen vallen en liep erheen. Ik propte hem snel in mijn handbagage en liep naar beneden. Mijn andere spullen had ik al in de auto gezet, ik stapte in de auto en we reden naar het vliegveld.

Ik zat in het vliegtuig met muziek in mijn oren en mijn tekenblok in mijn handen. Ik tekende een portret van mijn moederm gewoon omdat ik daar zin in had. Een stuwardesse liep langs en keek mee over mijn schouder. "Knap hoor!" zei ze, ik glimlachte naar haar en ze liep verder. Er liep een jongen langs, ik schat van mijn leeftijd. Hij had zwart haar en.. Zayn! Ik schoot overeind maar de jongen was al gaan zitten waardoor ik hem niet meer zag. Nee, dat kan Zayn niet zijn, Zayn zit in Engeland. Ik hem het me verbeeld, ik word gewoon gek denk ik. Ik grinnikte zacht om mijn eigen gedachte en ging verder met mijn tekening.

Eenmaal in Kroatië hadden we een groot huisje. Ik liep door naar boven en stalde mijn spullen uit op mijn kamer. Ik stopte mijn kleding in mijn kast, maakte mijn bed op, en als laatste, zette ik de foto van mij en Zayn op mijn nachtkastje. Nu maar de buurt verkennen, ik trok een andere kleding aan en liep naar beneden. "Ik ga even de buurt verkennen," melde ik mijn ouders en liep de zon in. Ik zette mijn zonnebril op en liep door het stadje, geen idee hoe het heet. Ik liep langs een paar winkeltjes. Ik liep snel een starbucks in en haalde wat drinken. Ik liep nu langs een voetbalveldje, waar een paar jongens aan het voetballen waren. Vijf. Ik ging in het gras zitten en keek naar het spel. "Hey! Doe je mee?" vroeg de jongen met het blonde haar. Ik keek op mijn mobiel voor de tijd, ik moest weg. Ik schudde mijn hoofd en stond op. "Blijf je nog lang hier?" vroeg de jongen met de krullen, die een klap kreeg van een jongen met zwart haar. Die jongen kwam me bekend voor.. Zayn, schoot er door mijn hoofd, nee Zoë, dat kan niet. Hij hielt zijn hand boven zijn ogen voor de zon en keek me aan. "Nog vier weken!" gilde ik terug. "Zien we je dan nog eens?" vroeg de jongen met de krullen. "Tuurlijk!" lachte ik en liep weg. Die jongen met het zwarte haar schoot weer door mijn hoofd, maar het was Zayn niet. Dat wist ik zeker, Zayn zou me herkennen.

Sorryyy, ik heb een heel weekend op de boot gezeten en ben nu pas thuiss, jullie krijgen morgen twee stukjes als jullie mij zoveel mogelijk reacties geven! Maybe komt Zoë dan wel One Direction tegen (:
xx