Het is te ver gekomen.

Het is een dag geleden dat Anne in elkaar is geslagen door haar eigen man. Erik is er vandoor gegaan. Silke staat nu met haar moeder in het politiebureau. Anne word ondervraagd en doet aangifte. Vanaf wanneer begon uw man met drinken, mevrouw? Vraag de agent. Anne slikt even. Nou, dat begon toen hij 17 was. Ik raakte zwanger toen ik 16 was snapt u, hij kon de druk niet aan van tiener ouder zijn en verschool zich in de drank. De agent is onder de indruk van het verhaal want hij knikt en maakt geluiden zoals, uhuh en ahah. Als de agent uitgevraagd is, moet Anne een conclusie trekken. Ik wil dat u mijn man oppakt en daarna wil ik hem nóóit meer zien! Silke schrikt en trekt wit weg. Ook onderweg naar huis is ze stil, en dat merkt Anne. Sorry dat ik je zo liet schrikken, maar hopelijk begrijpt je ook wel waarom. Hij heeft mij, jou en Abe jarenlang pijn gedaan door dronken te zijn. Het is veel te ver gekomen, ik had eerder bij hem weg moeten gaan. Het is helaas zo gelopen, maar nu gaat alles veranderen. Silke knikt. Ze weet ook heust wel dat het beter is, maar het is toch háár vader.