De 100e Hongerspelen - 29

“Ian Mellark?”, vroeg Adriënne kalm, toen ze bij het onderdeel stond waar Ian en Vania mee bezig waren. Ian draaide zich verbaasd om, net als Vania, die door Toista weer naar de training was gestuurd.
“Ja?”, vroeg Ian verbaasd, toen hij Adriënne herkende. Hij liep naar haar toe en trok Vania met zich mee. Hij verwachtte half en half dat Adriënne haar weg zou sturen, maar die wenkte Vania dat ze gerust mee mocht komen.
“Wat is er?”, vroeg Vania angstig.
“Het gaat om Rue uit elf”, zei Adriënne zacht, het was niet de bedoeling dat de andere tributen het zouden horen. “Die elleboog is behoorlijk zwaar geraakt, ze zou er in de arena nog last van kunnen hebben.”
“Kan je er niets aan doen?”, vroeg Ian, die moeite moest doen niet kwaad te worden.
“Dat kan, ja”, knikte Adriënne. “We zouden haar vandaag nog kunnen opereren, maar dan kan ze vandaag en morgen niet meer trainen, ook de privésessies niet. We hebben geen idee wat het beste zou zijn voor haar, die operatie of haar nog laten trainen.”
“Kan je haar niet laten opereren na de training?”, stelde Vania voor.
“Dan is ze misschien niet op tijd hersteld voor de arena”, zuchtte Adriënne.
“Nou, om eerlijk te zijn denk ik niet dat ze zo veel aan de training heeft”, zei Ian. “Enkel klimmen misschien, maar om een wapen te gebruiken is ze te bang.”
“Ze is gewoon nog veel te jong om mee te doen”, vond Vania.
“Ik weet het, maar daar is niets meer aan te doen”, zei Adriënne. “Maar jullie vinden dus dat we haar best laten opereren?”
“Ik denk het wel”, zei Vania. “Maar moet je zoiets niet met haar mentor overleggen?”
“Die weet ook niet wat het beste zou zijn”, zei Adriënne. “Maar goed, ik zou ook nog even met die Xandrijn moeten praten.” Ze aarzelde even. “Denken jullie dat hij eerlijk gaat zijn, of dat hij me gaat wantrouwen?”
“Ik weet zelfs niet of ik jou wel kan vertrouwen”, merkte Ian op. “Maar goed, ik ga wel even mee om hem te zeggen dat hij eerlijk moet zijn.” Hij keek naar Vania. “Wacht je hier of kom je mee?”
“Zou ik nog even naar Rue mogen?”, vroeg Vania aarzelend.
“Doe maar”, knikte Adriënne. Ian gaf Vania snel een kus, voor hij samen met Adriënne naar Xandrijn ging. Vania ging naar de EHBO.