De 100e Hongerspelen - 23
“Weddenschap?”, vroeg Toista verbaasd.
“Hij heeft met de beroeps gewed dat minstens de helft van hen sterft voor Rue”, zei Peeta.
“Dat heeft Ian jullie dus al verteld”, glimlachte Xandrijn. “Maar we zullen nog meer bondgenoten moeten zoeken, al weet ik niet wie.”
“Dat komt nog wel”, zei Peeta kalm.
“Ik denk dat jullie best met vier samen eten bij de training, maar dat jij niet te vaak samen met Ian en Vania traint”, raadde Katniss aan. “En probeer met zo veel mogelijk mensen te praten, er zijn veel vrijwilligers dit jaar die iemand wilden beschermen, misschien krijg je hen zover dat ze Rue willen helpen.” Toista en Peeta knikten instemmend.
“Oké”, ging Xandrijn akkoord. “Jullie zeggen het wel tegen Vania en Ian hé?”
“Natuurlijk”, knikte Peeta.
“Wat zeggen?”, hoorden ze een stem. Het waren Carsta en Shirley, de stylisten van elf.
“We hebben een bondgenootschap”, glimlachte Toista. “Xandrijn, Vania, Ian en Rue.”
“Vania en Ian wilde Rue erbij, maar zonder iemand die sterker was zagen we dat niet zitten”, legde Katniss uit.
“Dat noem ik goed nieuws”, glimlachte Carsta. “Ik denk dat Rue het geweldig zal vinden.”
“Trouwens, niet dat ik jullie weg wil hoor, maar Portia en Inne dachten jullie boven te vinden”, vulde Shirley aan.
“Dan zullen we maar gaan”, knikte Peeta.
“Wauw, dit boek is gewoon prachtig”, verzuchtte Vania. “Kijk die bloemen nu eens, hoe goed ze lijken.”
“Veel ervan heeft mijn vader geschilderd”, glimlachte Ian. “Hij is een echte kunstenaar, na de Spelen zal ik hem vragen om één van zijn schilderijen te tonen.”
“Ian”, vroeg Vania zacht. “Wat als het niet lukt? Wat als we het niet overleven, of maar één van ons?”
“Zo mag je niet denken, lieverd”, suste Ian.
“Maar als?”, drong Vania aan.
“Mijn ouders zouden het te boven komen, ze zijn er hun hele leven op voorbereid”, zei hij zacht. “En als het maar één van ons is, kunnen we bij hen terecht, jij net zo goed als ik.”
“Maar wat als ik het niet overleef, Ian? Ik ben zo bang dat mijn familie het niet overleefd, we hebben al amper genoeg als ik bessen ga plukken.”
“Lieve Vania, ik beloof je, na deze Spelen hoeft je familie geen honger meer te hebben”, zei Ian zacht. “Als je het overleeft, met of zonder mij, zal je zo veel geld krijgen dat je niet meer weet wat je er mee kan doen. En anders zorg ik ervoor dat mijn ouders hen geven wat ze nodig hebben.”
“Dat kan je niet vragen, Ian, ze kunnen dat niet voor elke tribuut doen.”
Reageer (3)
Tja, maar zij is niet zomaar een tribuut hé. Ze is wel zijn (gedoemde) geliefde
1 decennium geledensnel verder
snel verder
1 decennium geledenSnelverder!!
1 decennium geleden