De 100e Hongerspelen - 20

Vania protesteerde.
“Ian doet alsof ik alles even goed deed als hij, maar hij was veel beter in messen werpen.”
“Weten we, Vania, zo zijn verliefde jongens nu eenmaal, maar we kennen onze zoon hoor”, knipoogde Katniss samenzweerderig. Vania werd rood. Ian legde zijn arm om haar heen en gaf haar een zoen.

“Hebben jullie dat tijdens de training ook gedaan?”, vroeg Peeta met een glimlach.
“Ja hoor, in het midden van de zaal”, grijnsde Ian. “Iedereen kon het zien.”
“Ach gek, ze waren aan het trainen, ze keken niet eens naar ons”, lachte Vania.
“Oh jawel, vooral die blondie uit één, maar die flirt met alle jongens heb ik gemerkt.”
“En hoe zit het met bondgenootschappen?”, vroeg Effie. “Je hebt toch al vrienden gemaakt hé?”
“Nou”, aarzelde Vania. “De beroeps in ieder geval niet, die hebben we eerder tot vijand gemaakt.”
“Hoezo?”, vroeg Peeta verbaasd. “Je blijft beter wat uit hun buurt, als je hen tegen je krijgt kunnen ze het je knap moeilijk maken.”
“Rue, dat meisje uit elf, liep per ongeluk tegen hen aan, ze scholden haar uit en duwde haar omver. Vania is naar Rue gegaan, en ik heb de beroeps op hun donder gegeven”, zei Ian. “Xandrijn, die andere van elf, kwam er ook bij, maar hij was later dan ons.” Ian grijnsde even. “Hij wedde met de beroeps dat de helft van hen dood zou zijn voor die kleine Rue.” Peeta glimlachte even, en Katniss wierp Vania een dankbare glimlach toe.
“Katniss?”, vroeg Vania aarzelend. “Denk je dat we met Rue een bondgenootschap kunnen sluiten? Ik wil haar niet aan haar lot overlaten.” Katniss keek Vania aan.
“Persoonlijk zou ik niets liever willen, ik zou het geweldig vinden als jullie zelfs met drie zouden kunnen winnen.”
“Maar strategisch gezien is het niet eenvoudig”, vulde Peeta aan. “Dan moet je minstens nog twee of drie andere sterke tributen erbij halen, want Rue zal meer een last zijn dan een hulp.”
“Dat zou wel kunnen lukken, denk ik”, zei Ian. “Ik heb genoeg tributen bezorgd naar Rue zien kijken, we kunnen eerst bij hen proberen.”
“Dat lijkt me een goed idee”, zei Effie. In tegenstelling tot vroeger was ze trots op district twaalf en vond ze het een eer om hen te mogen begeleiden. Bovendien vond ook zij de Hongerspelen afgrijselijk, en had ze dus absoluut geen problemen meer met wat rebellie.

Ik heb weer een nieuwe story!

Delia Hazana - De alwetende heks
(Harry Potter story)

Delia is als jonge heks opgegroeid bij ouders die een hekel hebben aan tovenarij. Als ze voor het eerst naar Zweinstein vertrekt krijgt ze van haar ouders te horen dat ze nooit meer terug mag komen. Gelukkig vangt haar tante Narcissa, de nicht van haar moeder, haar op.
Al snel merkt Delia dat ze bijzondere krachten heeft, maar zowel Narcissa als Perkamentus verbieden haar hierover met anderen te spreken. Dit is echter niet zo eenvoudig als het lijkt, zeker niet als een bepaald persoon van haar krachten hoort...
Bij het begin van dit verhaal zit Harry in zijn vijfde jaar