29. De nieuwe familie

We blijven nog een tijdje kletsen. Dan komt Cole opeens binnen. Rianne bloost daardoor een klein beetje, maar het valt niet op. Cole loopt naar ons tafeltje.
“Zou ik erbij mogen zitten?” vraagt hij met een glimlach. Ik wil zeggen dat het wel mag maar Su is me voor.
“Nou eigenlijk waren we van plan om weg te gaan.” zegt ze waarna ze op staat en haar jas aan doet. Ook Rianne staat op en doet haar jas aan.
“Dan zien we je morgen Piper.” zegt Su als begroeting waarna ze wegloopt.
“Doei Piper.” zegt Rianne waarna ze nog even naar Cole glimlacht. Dan gaat ook Rianne weg.
“Ik ben wel goed in mensen wegjagen.” zegt Cole waarna hij gaat zitten.
“Nee hoor. Ze waren echt van plan om weg te gaan.” zeg ik waarna ik hem vragend aankijk.
“Maar wat bracht jou hier?” vraag ik.
“Mijn moeder.” zegt hij dood leuk waarna hij opstaat en wegloopt. Even later komt hij terug met een vrouw.
“Piper dit is mijn moeder, Missy. Mam dit is Piper.” stelt hij ons aan elkaar voor. Ik geef zijn moeder een hand. Cole en Missy gaan zitten.
“Oké. Je vraagt je vast af wat ik hier doe.” zegt Missy met een glimlach. Ze heeft een lief gezicht met blauwe ogen, ze heeft hetzelfde blonde haar als Cole.
“Ja, eigenlijk wel.” zeg ik aarzelend. Ik heb geen idee wat er komen gaat.
“Cole heeft een beetje over je verteld.” zegt ze waardoor ik verschrikt naar Cole kijk. Hij kijkt mij schuldig aan. “Kijk niet zo verschrikt. Ik kon alleen uit hem krijgen wat je naam was en dat je door 'omstandigheden' niet meer thuis kan wonen.” zegt ze waardoor ik opgelucht een zucht slaak.
“Maar ik vroeg me dus af of je bij ons wil logeren.” zegt ze waardoor ik haar verbaasd aankijk.
“Ik weet niet wat er aan de hand is. Maar ik vind dat je een dak boven je hoofd verdient.” legt ze verder uit.
“Ik zou het erg fijn vinden als ik bij u kon logeren.” zeg ik. Missy krijt daardoor een stralende glimlach op haar gezicht. Ook Cole kijkt mij met een kleine glimlach aan.
“Oké. Zullen we dan naar ons huis gaan voordat de rest het huis afbreekt?” vraagt Missy en ik kijk haar niet begrijpend aan. Cole en Missy kijken elkaar even twijfelend aan.
“Wie zijn de rest?” vraag ik wantrouwend.
“Mijn broers en zussen.” zegt Cole terwijl hij mij vermoeid aankijkt.
“Heb je veel broers en zussen?” vraag ik terwijl we al naar het busje van Missy toelopen.
We gaan in de auto zitten. Missy rijdt en Cole en ik zitten op de achterbank.
“Ja. Twee broertjes, één zusje, één broer en nog één zus.” zegt hij waarna hij mij schattend aankijkt. Ik probeer hem aan te kijken zonder al te veel verbazing, maar dit had ik nooit verwacht.
“Die had ik niet zien aankomen.” zeg ik luchtig waardoor Cole in de lach schiet.
“Vind je het eigenlijk een probleem dat er zoveel mensen zijn in ons huis?” vraagt Missy terwijl ze me via de spiegel vragend aankijkt.
“Nee hoor. Als ze mij geen pijn doen vind ik het niet erg.” zeg ik waarna Cole mij even verbaasd aankijkt.
“Denk je dat ze je pijn gaan doen dan?” vraagt hij verbaasd.
“Nee. Maar zo weet je dat ik weg zal gaan als iemand mij pijn doet.” zeg ik en Cole knikt als teken dat hij het begrijpt.
Na een tijdje zijn we aangekomen bij een groot huis. Missy kijkt mij met een glimlach aan en ik glimlach even terug.
Cole en Missy stappen uit en ik volg hun voorbeeld. Het is een groot houten huis, er zijn veel ramen en het huis heeft een mooi grote houten deur.
Missy en Cole lopen voor mij naar binnen en als ik binnen kom hoor ik verschillende stemmen.
Missy roept iedereen bij elkaar. Dan zie ik de hele familie en ik vraag me af of er ook een vader in het spel is.
Cole zijn broer stelt zich voor als Zachary. Hij is lang en heeft blond haar net als Cole en zijn moeder. Maar hij heeft groene ogen. Hij kijkt mij glimlachend aan waardoor ik zie dat hij mooie witte tanden heeft.
Cole zijn zus stelt zich voor als Summer. Ze is net als Zachary lang en heeft blond haar. Maar ook zij heeft net als Zachary groene ogen. Ook zij begroet mij met een glimlach.
Dan zijn er nog Cole zijn twee broertjes en zusje. Cole zijn ene broertje heet Anthony. Hij heeft bruin haar en blauwe ogen. Hij geeft mij een hand.
Cole zijn andere broertje heet Elliot. Hij heeft blond haar en groene ogen. Ook hij geeft mij een hand.
Cole zijn zusje heet Lucy. Zij heeft net als Summer blond haar en groene ogen. Zij geeft mij een knuffel als begroeting.
Ik kijk ze nog allemaal aan terwijl ze naast elkaar staan en zie dat ze echt een familie zijn en ik bedenk dat er waarschijnlijk geen vader in het spel is.