Hoofdstuk 2; Fijn je te zien!

Lavia liep samen met Mary, Megan en Aaron over het koetspad. Ze waren al later dan alle andere studenten. Lavia probeerde hun in te halen maar ze had nogal moeite met haar koffer en Sharyl begon tegen haar been aan te springen. ‘’Niet nu Sharyl!’’ fluisterde ze, en tilde hem dus op. Ze zag in de verte Canisius met zijn koffer lopen. ‘’Hé Megan, kijk eens wie daar is!’’ riep ze luid. Megan keek om, ze zag Canisius lopen, liet haar koffer vallen en rende naar hem toe. Mary keek naar Lavia en rolde met haar ogen, ‘’Wat?‘’ vroeg Lavia onschuldig. ‘’Ik loop wel even met Megan en Canisius mee, voordat er iets ergs gebeurd‘’ zei Mary met een normale toon. Mary pakte Megan’s koffer en rende naar het zoenende stel. Lavia bleef achter met Aaron, ‘’Zeg, jij bent ook een Huffelpuffer toch?’’ vroeg Lavia. ‘’Ja, dat klopt.’’ Antwoorde hij. ‘’Mooi dan heb ik tenminste iemand om bij te zijn‘’. Lavia vond al snel die zin dom en keek de andere kant op. Ze kon zichzelf wel voor haar kop slaan. Gelukkig kwam Ernst aanlopen, ‘’Ernst!’’ riep Aaron blij. Ze gaven elkaar een stevige omhelzing terwijl Lavia Sharyl op haar armen had. ‘’Ik zie je nog wel eens‘’ zei Aaron tegen haar. Hij pakte haar hand en gaf er een zoen op. Ze werd kanlrood en Ernst stond er wat bij te lachen.