Hoofdstuk 1;

Lavia rende samen met Megan en Mary over perron 9 3/4. Sharyl zat braaf op d kofferkar die ze achter haar aansleepte. Ze had al de heletijd het gezeur van Megan aan moeten horen over 'of Canisius haar nog leuk zou vinden'. Megan begon er weer over. Lavia keek vermoeiend naar Mary, Mary wist wat ze bedoelde en gebaarde terug. Ze hoorde het treinfluitje en sprinte samen met Mary de trein in. Megan begon te gillen dat ze achter werd gelaten en sprong net op tijd de trein in. Ze gingen al snel een Cabine uitzoeken en duwde hun kofers de bovenste plank. 'Dat scheelde niks, Megan zat jna tussen de deur!' riep Mary. Lavia plofte neer in de heerlijke treinstel waar ze lk jaar opnieuw in zou zitten.
Sharyl sprong op haar schoot en begon haar kopjes te geven. Lavia deed het lilapaarse lintje om haar nek goed, zodat de brieven er makkelik aan bleven hangen. De trein vertrok, Lavia keek naar buiten n zag daar de zwaaiende ouders staan van 1stejaars studenten. Er kwam een jongen aan lopen en de Cabine-deur ging open. 'Is hier nog plek?' vroeg hij. Megan pakte snel haar tas, zette die op de openstaande stoel en keek egoïstisch naar de jongen. Lavia keek haar raar aan. 'Natuurlijk is ir nog plek, anders ga je maar io de tas van megan zitten' zei ze kalmrend tegen de jongen. 'Dat zou nog eens leuk zijn' riep Mary. De jongen begon te lachen en zette de tas van Megan op de grond. Hij plofte in de stiek en Megan keek Lavia aan alsof ze een vijand van haar was. Onverwacht zei Megan 'Trouwens, ik wil niet dat beest van jou in me buurt zien, hij zat vanmorgen bij me bed t miauwen en spuugde een haarbal op me net gepoetste vloer!'. Lavia keek haar fronsend aan en Sharyl maakte haar rug bol. Wat een gelukkige familie heb ik toch, deze treinrit overleef ik niet dacht Lavia in zichzelf. Ze keek naar de jongen, hij keek terug en snapte wat haar dwar zat. Ondertussen waren Mary en Megan op de achtergrond aan het kibbelen. De jongen negeerde het en stelde zich voor. 'Ik ben Aaron trouwens, Aaron Carrol'. 'Lavia, Lavia Morningroses' Zei ze terug. Ze wees naar Mary en zei 'Dat is Mary Morningroses'. Ze keek kort naar Megan en vuld bij 'En haar naam moet je nu wel weten!'. Ze begon te grinniken samen met Aaron en Mary terwijl Megan met een vernietigende blik naar haar zussen keek. Toen ze uitgelachen waren begon Lavia uit het raam te staren. Ze begon in zichzelf te denken: 'Ik verheug me erop om Shauni, Lorainne, Ernst & Michelle weer te zien. Dit jaar ga ik meer spontaner doen, dat weet ik zeker!'