Don'tLetMeGo.

Hou je van me? De vraag spookte door men hoofd en ik had geen idee hoe ik het er uit kon krijgen. Er uit kloppen
Ik schudde men hoofd.
“Ik kan niet lang blijven.. ik en de jongens gaan...” hij stopte.
“Jagen” fluisterde ik.
Hij knikte. Hij vond het niet leuk als ik over zo dingen praten.
“Mag ik mee..”
Hij sprong van het bed en in een oogwenk stond hij aan de andere kant van de kamer.
“Nooit” het was een halve schreeuw een halve grom.
Ik slikte en duwde mijn rug tegen de muur.
“Je maakt me bang” fluisterde ik.
Zijn ogen werden zachter en hij kwam terug bij me zitten:”ik wil je niet bang maken”
“Ik ben oké,” fluisterde ik in zijn oor.
Hij haalde niet meer adem, zen borst bewoog niet meer.
“Jasper, weet je zeker dat je geen dorst hebt” fluisterde ik
Hij kneep zijn ogen samen. Ik gooide mijn been over zijn gestrekte benen:”toon me je ogen”
Ik zat recht voor zen gezicht.
Hij kneep ze alleen maar dichter toe. “Jasper”
Hij opende zijn ogen en staarde vervaarlijk met zijn zwart worden blik naar me.
Ik sprong opzij en drukte mezelf weer tegen de muur.
Men adem was onregelmatig, men hart bonsde in men hoofd.
“Ben je niet goed wijs” ik schreeuwde “ ik kon dood zijn.. ik kust je.. wat als je”
Hij sprong recht en liep naar de deur “Nee” ik schreeuwde.
“wacht” tranen begonnen over men wangen te lopen.
“Jasper?”
Hij reageerde niet.. “Jasper, wat zou je doen moest er iets met me gebeurd zijn?”
Ik ging tussen hem en de deur staan.
Hij streelde met zijn open hand langs men gezicht met da andere had hij nog steeds de deur knop stevig vast. “Ik laat nooit iets met je gebeuren