De trein - District 3
Bij elk stadje of dorpje hebben we onze eigen fabriek.
Veel mensen noemen ons nerds maar dat valt erg mee, we zijn slimmer dan gemiddeld en weten veel over de technologie maar van uiterlijk en innerlijk zijn we niet anders dan de rest.
De mensen in ons district hebben een bleke huid en donker haar, waarschijnlijk om dat er vroeger veel mensen in de fabrieken werkten waar weinig licht was.
Ik ben heel blij dat ik hier woon, tot elke boete, ons district wint bijna nooit en het is dan ook heel eng als er weer kinderen worden getrokken, het was al helemaal eng toen mijn naam werd op genoemd bij de boete...
We vertrekken met bewakers, Beetee, Esther en Michael naar de trein. We worden in een auto gestopt en vervoerd naar the high speed train, die ons zal vervoeren naar het capitool, deze trein is dan ook alleen voor de hunger games. Ruw worden we de trein in geduwd en moeten we verder lopen, we komen aan in een grote ruimte en gaan aan tafel zitten, de trein gaat zo snel dat je niet eens voelt dat hij beweegt. Beetee legt ons kort uit dat de boetes ook plaats hebben gevonden in de andere districten, hij haalt een chip uit zijn zak en stopt hem in de grote tv die er staat.
De boetes komen voor bij en ik kan me niet concentreren door het ge-ooh van Esther. Mijn eigen boete is verschrikkelijk ik sta daar een beetje dom op het podium, brr ik word bang er doen paar hele goede tributen mee! Twee gezichten houd ik in mijn hoofd, het meisje van 4 valt erg op, ze is een beroeps maar lijkt zelfs bang voor het podium. Michael moet zelfs lachen, stomme humor heeft hij toch! En dan heb je het meisje van 7, ze lacht en je ziet haar nadenken, waarschijnlijk wilt ze haar woede onderdrukken of zo.
"Zo dat was het al weer" zegt Beetee zacht nadat de tributen van twaalf waren getrokken, je kan zien dat hij bang is, want dit jaar zijn er heel goede tributen getrokken.
"Jullie mogen naar jullie kamers gaan" zegt hij en hij leidt ons naar een gang met verschillende kamers. Hij houdt de deur open en ik ga naar binnen, ik plof neer op het bed, eng idee eigenlijk dat de anderen tributen hier ook ergens liggen. Dan besluit ik om me te douchen en stap onder de douche, hij is warm en er zitten allemaal knopjes op, ik druk op een knopje en heerlijk schuim komt over mij heen, zo'n lekkere douche heb ik nog nooit gehad. Daarna kleed ik me aan, er hangen mooie en zachte kleren in de kast en niet van die ruwe kleding die ik gewend ben. Ik kies uiteindelijk een zijden shirt met een met dons gevoerde joggingbroek, daarna plof ik neer op bed en denk aan de tributen waar ik tegen moet, het lijk het allemaal een droom.
Er zijn nog geen reacties.