Lost lighthouse

Aan het randje van de wereld bij de afgrond staat een vuurtoren. De vuurtoren geeft 3x per jaar licht. Niet een gewoon licht. Duister licht. De vuurtoren wordt gerund door een oude man die op het randje van zijn dood zit. Alles wat hij wil is een opvolger voor de vuurtoren, maar hij bleek sneller te sterven dan gedacht en de vuurtoren bleef achter op de rand van de aarde.
Jaren gingen voorbij en er was geen opvolger. Totdat op een zekere dag toen de vuurtoren bijna zijn licht verloor kwam er uit de wolken een luchtballon aanvaren. De ballon vaarde naar de dichtbijgelegen stijger. In die ballon zat er een jongen van ongeveer een jaar of 17 en keek angstig om zich heen. Hij had een lief gezicht waar twee prachtige groene ogen uit kwamen. Hij sprong op de kant en bleef staan, keek naar de kamer waar een zwak geel licht uit kwam.
'zou dit de verlaten toren zijn',vroeg hij zich af en liep richting het gebouw.
De jongen bleef staan voor de deur waar met rode letters Hij die binnen in de lichtkamer treed zal de nieuwe wachter van de vuurtoren zijn.
De jongen was zo nieuwschierig dat hij toch besloot om naar binnen te gaan.
Hij liep met rustige passen de gang door en schrok toen de deur met een klap dicht viel.
Van schrik keek hij achterom en liet het zweet over zijn voorhoofd glijden. 1 ding wist hij zeker, hij kon niet meer terug.
Zacht licht scheen aan de zijkanten van de gang, schilderijen vertelden het verhaal over de vuurtoren.
De jongen bleef staan voor de eerste schilderij. Een vrouw stond samen met een prachtig geklede man, ze lachte allebei.
Ik liep verder naar het laatste schilderij. Weer een man en een vrouw, maar dit keer met een baby in de handen van de vrouw.
De baby had dezelfde groene ogen als de jongen.
De jongen veegde het stof af van waar een naamplaatje zat. 'De trotse vuurtoren wachter en zijn vrouw en zoon, Lost,' zei hij hardop.
Een geluid kwam van boven, hij keek geschrokken die richting. vol angst liep hij de trap op naar boven.
Het was een eindje klimmen naar boven, af en toe moest hij rusten om op adem te komen, maar ging door.
Bovenaan de trap bleef hij voor de deur staan, waar dezelfde bordje hing wat buiten ook hing.
Als ik deze kamer in ga, zou ik hier voor altijd moeten blijven, dacht hij.
Na even aarzelen rechte hij zijn rug, liet zijn hand op de deurklink gaan en drukte het naar beneden. De deur ging makkelijk open.
Hij liep de kamer in. Nu kan ik niet meer terug, dacht hij nog snel.
De kamer was ingericht met een bed, tafel, een lief klein keukentje, verschillende soorten schilderijen en foto's die op tafel lagen.
De jongen liep naar de foto's toe en pakte ze één voor één op.
Het waren allemaal foto's van de vuurtoren wachter.
Ik legde ze neer en keek of er ergens een trap zou zijn naar de licht kamer.
Gelukkig was de trap sneller te vinden.
Eenmaal boven kon hij zijn ogen niet geloven, het apparaat waar licht uitkwam, gaf zachtjes licht.
De jongen liep naar het licht toe en raakte het zachtjes met zijn handen aan.
zachtjes begon er wat te branden onder zijn handen, totdat er fel licht alle kanten op schoot.
Herinneringen kwamen voorbij. Vuurtoren wachter die zat te slapen in zijn bed tot hij voor het licht stierf.
Lost zei een stem. Ik keek op. Ik keek recht in het gezicht van de wachter. Lost, luister goed wat ik je ga zeggen. Ik knikte. 'Deze vuurtoren staat al tiende jaar zonder wachter, ik vraag aan jou of jij, mijn zoon het zou willen overnemen? Ik dacht na. Met angst knikte ik. Jij lost bent nu de dertigste vuurtoren wachter van lost lighthouse, maar onthoud goed. Drie keer per jaar moet de lichttoren een speciaal licht schijnen, zo houd je de demonen op afstand. Kun je het aan. Ik knikte weer en toen verdween het licht, om mijn nek zat een ketting met een sleutel eraan. 'Lost, dus zo heet ik,'zei ik en liep naar beneden, stapte mijn bed in en sloot mijn ogen.

Jaren daarna, en Lost groeide op tot een echte vuurtoren wachter, hij leerde meer en hij deed meer. En zijn ballon die viel uit stukken en verdween in het niets. Dit was zijn thuis. Hij is de vuurtoren wachter van Lost lighthouse.