--36--

Jesper

Hij was verbaard dat Samira naar hem toe was gekomen. Dat had hij helemaalniet verwacht! Hij had zich niet eens kunnen voorbereiden en hij wist dus ook niets te zeggen. Daar baalde hij best wel van. Niks van die lieve wordjes, zorgzame en onschuldige houding. Alleen zijn scheldwoorden voor Tom, maar dat kon hij natuurlijk niet tegen Samira zeggen. Tom, die stomme klootzak, had zijn vriendinnetje ingepikt! Maud.... Als hij aan die naam dacht, droomde hij helemaal weg.

Hij was boos op Tom, maar hij lachtte geluidloos. Hij kon Samira zo goed beïnvloeden! Ze luisterde naar hem en ze tuinde er met open ogen in. Hij kon haar alles laten denken als hij wilde. Grijnzend keek hij naar naar Samira, een opgekropt hoopje van verdriet, woede en liefde. Tegen zijn borst. Het zachte snikken vulde de stilte in de tent op en hij wreef over de rug van Samira. Hij kon goed gebruik van haar maken, dat wist hij nu al. Zijn ogen twinkelden en hij vond een aantal mogelijkheden.