10. Ilma Rebakka Aalst

Een gaap verlaat mijn mond en besloot maar te gaan slapen. Ik zij haar welterusten en dook mijn bedje in.

Toen ik op bed lag zat ik te denken over van alles maar de slaap nam mijn lichaam over en zo viel ik als een blok in dromenland.
De volgende dag werd ik laat wakker pas om 12 uur en volgens mij hebben ze me gewoon laten slapen waar ik eigenlijk wel blij mee ben. Uitgerust en wel stap ik uit bed en neem gauw een douche.
Mijn maag snakt naar eten dus ik loop maar naar beneden. Daar aangekomen zie ik niemand in de woonkamer zitten dus ik ga zelf zoeken maar een bord en maak voor mijn zelf 2 boterhammen klaar als ik net wil gaan eten hoor ik een stem.

‘’Hallo, Jij bent als goed is Ilma en ik ben je mentor en ik heet Deline’’
‘’Oke, hallo’’ Mijn eerste indruk was van haar dat het een aardige mevrouw is.
‘’Kom we gaan even zitten zodat jij rustig je boterhammen kan eten en we even kunnen praten’’ Na een half uur zitten praten over wat zei als mentor betekend komen de andere binnen en wordt de tafel gedekt. Omdat ik geen honger heb ga ik terug mijn kamer maar wordt onderweg tegen gehouden door de norse vrouw die Caroline heet.

Mompelend wil ik verder lopen als zij mij ruw vast pakt en mee sleurt maar dat lukt haar niet want ik geef haar een duw tegen de muur. Als ik 1 ding heb geleerd in die tijd met Danney is dat niemand en ook niemand je ruw vast mag pakken wat Danney ook altijd bij mij heeft gedaan net als zijn vrienden. Mijn boosheid borrelt weer op en ik geef haar een klap in haar gezicht en ik sis
‘’Je blijft met je poten van mij af want anders stuur ik iemand op je af.
Begrijp je dat omdat je hier begeleider bent of hoe dat ook mag heten heb je het recht nog niet om iets over mij te zeggen of te beoordelen. Ik zou zeggen blijf voorgoed uit mijn buurt.
Want met zulke types zoals jij ken ik wel meer en ik zeg dit je denkt dat je alles bent maar dat ben je niet. Je bent niks hoor je me? ‘’
Ze knikt alleen maar als een bange schijterd wat ze ook is en zulke types moet je gewoon keihard aanpakken en laten zien dat ze niet zomaar de baas over je kunnen worden. Ik laat haar los en loop naar boven.
In de kamer verveel ik mij dood. Er is hier gewoon niks te doen langzaam vallen mijn ogen dicht en beland ik in een zwarte gat in dromenland.

Met een zucht wordt ik wakker van de muziek die in het gebouw afspeelt. Ik kijk maar uit het raam en zie dat ze aan het verbouwen zijn dus ze hebben blijkbaar muziek erbij. Stilletjes luister is wat voor muziek erop staat en denk ik wat een lelijke muziek op de klok zie ik dat het 5 uur is.

Ik loop naar beneden en dan zie ik Deline op mij afkomen.
‘’Heb je een beetje kunnen slapen’’ Ik knik ja.
‘’Ik wou eigenlijk net naar je toe komen want ik heb iemand aan de lijn die jouw graag wilt spreken’’ Wie zou mij ooit willen bellen dacht ik bij mij zelf. Ik pak maar de telefoon aan het loop naar een kamertje toe. ‘’Hallo, met Ilma’’ ‘’Zo ik wist dat je daar zat maar ik wou even zeggen ik ben nog lang niet klaar met je meid. Je bent niks waard en ik zou maar gauw van de wereld verdwijnen’’ Zodra ik die stem hoor krijg ik erge rillingen. Nee he dacht ik bij mij zelf hij gaat toch niet weer beginnen. De tijd komt weer eigenlijk zou ik moeten wegvluchten voor hem maar zo makkelijk gaat het nooit.

Hier nog een stuk maar dat de allerlaaste voor vandaag