004 - Melissa Wakefield

'H-Hallo, met Melissa' zei ik onzeker door de telefoon. 'Hallo, je spreekt met Jan Johnson. Ik ben de directeur en eigenaar van de Greenwich Zoo. Een medewerker van onze dierentuin kwam aan met je advertentie. Zou je het leuk vinden om bij ons te werken in de vakantie?' zei de man die Jan bleek te heten. 'J-Ja! Heel graag!' 'Het enthousiasme zit er al goed in hoor ik. Dat is dan afgesproken. Kan je morgen om 8 uur hier zijn? Dan zal ik alles aan je uitleggen, en je aan je andere verzorgers voorstellen.' 'Dat is goed meneer, dan zie ik u morgen, super bedankt!' antwoordde ik terug, en drukte op de rode knop van de telefoon, en legde hem op het salon tafeltje. 'Ik heb een baan in de dierentuin!' zei ik met een grote glimlach enthousiast tegen me moeder, en gaf haar een dikke knuffel. 'Dat is heel erg goed meid! Ik ben blij voor je!' zei ze terug. 'Morgen om 8 uur moet ik bij de dierentuin zijn', zei ik tegen haar.

Het was inmiddels 8 uur 's avonds, en ik was druk bezig op mijn kamer. Ik was aan het kijken wat ik morgen zou aan doen. Ik had geen idee wat ik ging doen, dus ik zocht maar wat het beste zou passen in een dierentuin.
Na lang zoeken, had ik eindelijk de goede outfit gevonden, en legde het vast klaar voor morgen, op mijn bureau. Ik pakte mijn laptop, en ging even op twitter. @MelissaWakefield - Morgen voor het eerst naar vakantie baantje.. #exiting! tweette ik. Ik zuchtte, er was namelijk niet zo veel te beleven. Ik liep naar de badkamer, en poetste mijn tanden. Daarna deed ik mijn pyjama aan, en ging in bed liggen. Het was dan nog wel vroeg in de avond, maar morgen zou het ook weer vroeg worden. Dus ik had mijn slaap wel nodig.

*Bruuup, Bruup, brrupp!* galmde de wekker door mijn kamer. Het was 7 uur, tijd om op te staan, vandaag zou ik voor het eerst gaan werken op mijn vakantie baantje! Snel deed ik mijn wekker uit, en ging naar de badkamer. Ik ging snel onder de douche, en spoelde mezelf even af. Toen deed ik mijn kleren aan, en kamde mijn haar uit. Ik deed het in een knot op mijn hoofd, omdat als ik het zou gaan föhnen, mn moeder of Jason ook wakker zou worden.
Snel nam ik een broodje, en deed mijn make-up op. Het was nu kwart voor 8. Ik ging naar de garage en stapte op mijn fiets. Op weg naar Greenwich Zoo, waar ik mijn vakantie heel veel zou gaan komen.

Toen ik bij de dierentuin aan kwam, zag ik een man bij de ingang staan. Toen ik aan kwam fietsen bedacht ik, dat ik eigenlijk helemaal niet wist waar ik heem moest. 'Ah, jij moet vast Melissa zijn, ik ben Jan.' Hij was dus de man die me gebeld had. Het had een kaal hoofd en een bril op. Hij liep in een netjes pak, en had een beetje een bolle buik. 'Hallo..' zei ik een beetje onzeker, omdat ik niet goed wist wat ik moest zeggen. Ik was altijd al een beetje verlegen geweest. 'Loop maar mee, dan laat ik je zien waar je je fiets voortaan kan neerzetten', zei hij, en ik liep achter hem aan. We liepen nog verder voorbei de dierentuin, en kwam op een gegeven moment bij een grote houten duur aan. De deur ging automatisch open toen we er aan kwamen. Ik liep naar binnen, en zag een soort grote parkeerplaats. Er stonden auto's, en er stonden al best veel fietsen. Ik wist niet of deze van alle werknemers waren, want anders waren het er wel heel erg veel. 'Je kan je fiets daar in het fietsenrek zetten' 'Oke, bedankt', zei ik tegen Jan en ik zetten mijn fiets op slot in het fietsenhok. Ik liep weer terug naar Jan en samen liepen we naar binnen. Het was een soort kantine en kantoor ineen waar we naar binnen liepen. 'Wat voor dieren zou je willen verzorgen?' 'Nou ik vind leeuwen of giraffen of olifanten wel leuk, beetje van die wilde savanna dieren' 'Hmm..' zei hij, en hij liep naar de andere kan van de lege kantine. Ik wist niet wat ik moest doen, dus ik liep maar achter hem aan. 'Ik denk dat je wel met de savanna dieren kan werken, maar eerst moest je wat lager beginnen. Wat dacht je van de apen?' 'Eh, dat is goed..' zei ik een beetje verlegen. 'Ik heb zelf nu geen tijd, maar ik zal even iemand roepen die je een rondleiding geeft in het park. Je kan wel even wachten in de kantine.' zei hij, en hij liep weg. Ik liep richting de bar en ging aan de bar zitten. Helemaal alleen. Nadat ik een kwartiertje had gewacht hoorde ik de deur open gaan. Ik keek naar de deur, er kwam een jongen naar mij toe lopen. Een jongen die ik al eerder heb gezien.. Het was de jongen waar ik tegen op was gelopen bij de supermarkt.