Living forever 7.4
Tom,
Ik rook ineens bloed en niet een druppeltje dat van een papiersneetje kwam, ik rook veel bloed. Ik stootte Max aan en liep de school uit, waar de geur alleen nog maar sterker werd. Ik hoorde nu ook een gevecht en de geur van het heerlijke mensen bloed stroomde mijn neusgaten binnen.
‘Tom we moeten hier weg,’ zei Max en ik knikte. Toen rook ik nog iets anders… Elfenbloed.
‘Nathan!’ zei ik geschrokken en zonder na te denken rende ik naar het gevecht toe.
Ik weet dit is echt een miniscuul hoofdstukje is, maar ik had vandaag heel weing tijd. Als het kan zet ik er nog een hoofdstuk op.
Reageer (1)
heck, als hij maar niet gewond is
1 decennium geleden