Technische problemen

"Wist je dat dat lied oorsponkelijk was gezongen door drie mensen?"
Het was eruit voor ik het wist.
"Nee," luidde het antwoord. "de woorden kwamen... eh... nergens vandaan. Uit het niets, voor zover ik weet."

Dit zette me aan het denken. Dat was het lied van de Mermaid Princesses! Hoe kon zij dat kennen? Of, als ze het niet kende, waar kwamen de woorden dan vandaan? Dit moet ik tot op de bodem uitzoeken... Als ik een bril had gehad had ik hem nu verder op mijn neus geschoven.

Zouden er mensen geaffecteerd zijn door haar lied? Gauw keek ik de bus door. Een paar mensen keken bijna euforisch. Toch was er een groep mensen die keken alsof ze door een naald waren geprikt. Een grote.
Ik weer met mijn aparte logica. Maar wat wil je dan ook? Ik ben een engel en ik heb een dimensie zonder een echte vloer, vliegende vissen en andere gevleugelde wezens, en de luchtdruk is er bovenin zo hoog dat het altijd onweert.

'Luchtdruk.'

Ik heb dat nog nooit gehoord, toch weet ik wat het betekent. Waar komt dat nou weer vandaan?

Alle Mermaid Princesses hebben een ketting in de vorm van oester. Ik heb genoeg transformaties bekeken om dat te weten. Zij heeft dat niet. Wel had ze een hanger met een edelsteen in de vorm van een druppel. Of moest het een traan voorstellen? Haar energie was ook anders dan die van de Mermaid Princesses, meer als die van... Ik kon het niet thuisbrengen, al kwam het me wel bekend voor.

De bus stopte. "We hebben wat technische problemen." klonk het door de luidsprekers. Een groepje meiden stapte op me af. "Wij gaan morgen zwemmen. Wil je ook komen? Gewoon, om te vieren dat er een nieuwe leerling is? Een welkomstfeestje." Ik kon eigenlijk geen nee zeggen. Dit was wel mijn kans. Als dat meisje echt een Mermaid Princess was of wat ze ook mag zijn zou ze in een zeemeermin veranderen onder water. "Waar gaan jullie zwemmen?" "Aan zee."
Aan zee? Dan zou het niet eens zo gek zijn als er hier Mermaid Princesses rondliepen. Maar ik zag Jorinde met een beduusd gezicht naar beneden staren. Betekende dit dat ze niet was uigenodigd? Als ik niet zelf al veel erger had meegemaakt had had ik bijna medelijden met haar gehad. "Dus? Kom je?"
"Alleen als dit meisje ook komt." Ik had haar nodig. Als ze echt een Mermaid Princess was zou ik haar nog kunnen gebruiken. De meiden gingen overleggen. Ze wilden haar schijnbaar er echt niet bij hebben. Maar ik zag Jorindes gezicht opbeuren.
"Prima. Vergeet je zwemspullen niet mee te nemen! En anders hebben wij wel wat voor je!"

Als ze echt een Mermaid Princess was had ik nu vast haar vertrouwen gewonnen. Wat zijn ze toch naïef. Ze zag eruit alsof ze bijna in huilen uit kon barsten.
"Dankje..." stamelde ze. Er was een snik. "Hontou ni arigatou!" Ze zag er uit alsof ze haar tranen wou binnenhouden.

Plots kreeg ik een herrinering. Het was niet de mijne, het was die van de Panthalassa prins. "Kaito!" De roze Mermaid Princess zei dat met tranen van geluk. Een pijnscheut trok door mijn hoofd, en was al even gauw weer weg. "Gaat het?" Het meisje had een bezorgde uitdrukking op haar gezicht. Voor mij?
"Ja, het gaat prima." De luidspreker schalde door de bus. "De bus is klaar om te vertrekken. Wil iedereen weer op zijn plek gaan zitten?" Vlak daarna klonk de motor van de bus. We waren weer op weg.