037.
16.03.2012
Lieve Isa,
Vandaag is al weer de 84e dag zonder jou, week 12.Nog steeds hebben we niks van je gehoord. Ruud blijft maar zeggen dat we ons geen zorgen om je moeten maken en dat je veilig bent. Ik ben blij dat je tenminste nog een soort van contact hebt met Ruud zodat we weten dat je nog leeft. Hij wil me nog steeds niet vertellen waar je bent, hij zegt dat hij het zelf ook niet weet. Niet meer dan het adres van je P.O. Box. Ik weet zeker dat je nu in Engeland bent, je wilde altijd al naar Engeland toe en dat is de enige plek waarvan ik kan bedenken dat je er naartoe zou gaan.
Gisteren ben ik voor het eerst weer naar een concert geweest zonder jou. Cherry Tree had hun album release en we hadden alle twee een uitnodiging gekregen. In de tussentijd hebben we trouwens nog meer uitnodigingen gekregen. Net zoals vroeger, maar die heb ik allemaal afgeslagen. Jonas heeft me overgehaald om toch naar de release van Cherry Tree te gaan. Hij zei me dat jij zou willen dat ik zou gaan, ik hoop dat hij gelijk had? Het was een fijne avond maar ik heb je wel gemist. Het was niet hetzelfde zonder jou. Tuurlijk is Jonas ook gezellig maar het was gewoon anders. De jongens kwamen na afloop naar me toe, ze vroegen meteen naar jou. Ze missen je, iedereen mist je. We hopen allemaal dat je snel terug komt. Iedereen is op zoek naar je, althans we hopen dat we snel iets van je horen. We weten heel goed dat we je hier in Nederland niet gaan vinden. Martijn* vertelde dat ze in Mei een paar optredens hebben in Londen en ze gaan hun ogen open houden in de hoop dat ze je tegen komen. Ik weet niet of je mijn brieven leest maar als je dit leest en je komt ze tegen. Ren dan niet voor ze weg. Je hoeft niet terug te komen naar Nederland, nu nog niet. Maar laat ons dan in ieder geval op die manier weten dat je er nog bent.
Weet dat ik altijd op je zal blijven wachten want ik weet zeker dat je weer terug komt. Ben niet bang om terug te komen want de jongens en ik zullen je altijd met open armen ontvangen. Je krijgt trouwens weer de groeten van de jongens, je kent ze. Ze zijn niet zo’n schrijvers maar dat betekend niet dat ze je niet missen. We komen minstens een keer per week bij elkaar om herinneringen op te halen. We missen je en we blijven je missen tot je weer terug bent.
Laat je snel iets van je horen? Gewoon zodat we weten dat het ‘goed’ met je gaat.
xxxx
Marissa
*Martijn = zanger van Cherry Tree.
Reageer (3)
En nu zit ik dus weer te huilen..
1 decennium geleden<3
omg wat is die vriendin lief
1 decennium geledenAwhhh, wat een lieve vriendin! <3
1 decennium geledenEcht een super lieve brief en wow ze telt precies te dagen ö
Het doet ze beide pijn.... lastig... hopelijk laat ze wat van zich horen want dat zou haar vast goed doen
Prachtig geschreven... kan er niet meer over zeggen dan dat het perfect is