8. Ilma Rebakka Aalst

Ilma Rebakka Aalst

Ik staarde naar de witte muur terwijl ik zat op de bureau.

Toen ik om mij heen keek zag ik dat de klok op half 1 stond. Mijn maag knorde als een gek en bedacht mij ik wil eten hebben. Het was donker op de gang toen ik in de gangen liep en de trap afliep.
Ik kwam in de woonkamer terecht en deed de licht aan.
En zag rechts van mij de keuken.
Ik zocht de kastjes af naar een beker en deed er maar water in en dronk het op.
Toen bedacht ik mij nog ik wou ook nog eten opnieuw snuffelde ik in alle kastjes en zag dat er alleen brood was en pakte twee boterhammen en maakte de koelkast open en zag kaas liggen.
Daar pakte ik twee plakjes vandaan en deed gauw de licht uit.
En liep snel maar stilletjes naar boven toe.

Onderweg naar mij kamer had ik de twee boterhammen op eigenlijk is het niet mijn kamer maar toch ik moet er slapen dus daarom noemde ik het maar mijn kamer.
Op de trap zag ik een schim.
Ik werd er beetje bang van het deed mij denken aan die keer dat Danney mij opsloot in een donkere kamer met allemaal spinnen en beelden.
Wazig keek ik vooruit en probeerde die schim te ontwijken.
‘’Ilma, ben jij dat? Je bent toch net nieuw’’
‘’Ja, Dat ben ik maar wie ben jij?”’
‘’Ik ben Vitta en ik ben hier gister gekomen. Ik hoorde opeens geluid dus ik ging even kijken wie het was. Ik slaap trouwens naast jouw in de slaapkamer’’
‘’Oke’’ Mompelde ik.
Ik voelde mijn wangen weer nat worden dus ik huilde weer ik wou net gauw naar mij kamer lopen als Vitta zegt ‘’Ilma, Kom we gaan even op de gang zitten kletsen’’
De uren daarop kletsen we veel over ons zelf maar nog niet waarom we hier eigenlijk zaten in die kliniek.
Eigenlijk wou ik het niet vertellen omdat het nog te moeilijk is om over te praten wat er allemaal is gebeurt en dat ik door hem nu zit. Maar ook omdat ik mij zelf slecht vind en dat is ook gewoon zo.
Terwijl ik erover nadacht wou ik het zo dolgraag vertellen aan haar maar het lukte gewoon niet.

Heel misschien komt er nog een stukje vandaag.