--35--

Samira.

Ik weigerde Maud aan te spreken toen ze me voorbij liep, maar toch kreeg ik tranen in mijn ogen. Eigenlijk had zei iets moeten zeggen, vond ik. Maar toch bleef ik dat eeuwigknapgende gevoel houden, waar ik niet aan wilden denken. Er was maar 1 manier om daar vanaf te komen: Jesper. Dus ik sloot onze tent af en ik liep over het uitgesleten paadje met allemaal bobbels en takken erop naar de andere kant van de camping. Ik was de obstakels gewend, dus ik was best snel bij de kleinde 1persoons tent van Jesper. Hij was alleen op deze plek. Zonder iemand. Het was daar ook heel rustig. Het gras om de tent was vochtig en mijn voeten, die in slippers gestoken waren, werden vochtig.
'Heey Jes!'
Ik probeerde te glimlachten, wat totaal mislukte. Het leek meer op een rare grimas. Nee! Dacht ik bij lmezelf. EN ik voelde de warmte naar mij hoofd stijgen.
'Hoi'.
Kort maar krachtig. DIe gedachte kwam zomaar ineens bij me op. De stilte tussen ons groeide. Ik wist niet hoe ik het onderwerp Maud aan moest snijden,dus ik begonmaar over het weer.
'Beeje nat buiten vind jeook niet? Het heeft vanacht nog geonweerd!'
'Beetje'.
'En mistig, het zou zonnig zijn!'
'Ja'.
Oké, dit gesprek had niet echt veel zin. Het was weer een poosje stil. Toen plotseling Jesper iets zei.
'Waarom ben je hier eigenlijk?'
Hèhè, eindelijk!
'Uhm... Ja...Ik weet neit. Omdat..Ehhh....Maud negeer met gewoon en... ik....'
Ik kreeg tranen in mijn ogen en mijn mond begaf het.
'Ik snap het!'zei Jesper medelijdend en hij trok mij tegen zich aan. Dat voelde prettig, maar de tranen bleven stromen. Gelukkig was hij iemand die zoiets begreep. Maud zou dat niet snappen.
Eigenlijk snapte ik helemaal niks van mezelf. Ik was boos op Maud, omdat ze mij gewoon links liet liggen en voor Tom koos inplaats van mij. Was dat jaloezie? Tom had Maud ingepikt! Jesper zou zoiets nooit done. Nooit. MAar eigenlijk wist ik dat ik boos op mezelf was. Dat ik vond dat ik zielig was, maar ik wist dat dat niet oz was, omdat ik levende familieleden had, genoeg te eten en een goede leefomgeving. Maar toch.
Het ergste was nog dat ik merkte dat ik Jesper leuk vond. OMG, daar was ik nog wel het boost om. En om dat alles moest ik huilen.