5.

En inderdaad, toen ik de trap af liep stonden ze me op te wachten. En niet alleen Park. Malfidus en Zabini waren er ook bij. Park begon met praten. “Zo, en waarom zou ik mijn leven niet meer zeker zijn?” Voordat ik ook maar iets kon bedenken om te voorkomen dat Aliene iets zou doen waar uiteraard ik spijt van zou krijgen was het al te laat. “Volgens mij is dat heel duidelijk. Ten eerste, jij bent een Zwadderaar, en ik haat iedereen die in Zwadderich zit op Dewie na. Ten tweede je ergert mij vreselijk met dat graftakken hoofd van jou. En ten derde ben je ook nog eens heel irritant tegen Dewie, en ik kom voor mijn vriendinnen op. Dat dien vriendinnen voor elkaar dus jij zal altijd voor je zelf op moetenkomen.”
Park moest het even allemaal verwerken. Tja als je te veel worden gebruikt trekken haar hersens het niet. Aliene zag het ook. “o sorry Park ik zal het de volgende keer wat langzamer zeggen.” Dat was de druppel voor haar. Ik had haar nog nooit zo snel haar toverstok zien trekken als nu. Ze vuurde verschillende spreuken op ons af. Stuk voor stuk ontweken we zeen weerde we ze af. Door een van mijn spreuken verkleurde het haar van Malfidus, die ondertussen ook meedeed, om de 2 seconde. “WAT!!! Maak mijn haar weer terug blond.” Gilde hij. Natuurlijk moest onze Park zich er ook nog even mee bemoeien. “Ja inderdaad. Denken jullie soms dat dit grappig is??” Aliene en ik keken elkaar even aan en zeiden toen in koor: “Ja eigenlijk wel.” Malfidus keek ons woedend aan. “wat hebben jullie een ziek gevoel voor humor.” “tja het is altijd beter dan jullie zwakke pogingen om grappig te zijn.” Zij ik nonchalant. “Juist geloof je het zelf. Ik durf te wedden dat er echt niemand om een van jou grappen zal lachen.” Zonder het te weten waren onze gezichten afschuwelijk dicht bij elkaar gekomen. Snel zette ik een stap achteruit, om de afstand tussen mij en Malfidus weer dragelijk te maken. “Oke weddenschap aangenomen”, riep Aliene blij. “En reken maar dat wij gaan winnen, want mensen vinden het leuk om vervelende mensen voor schut te zien staan. En jij bent nog erger dan alleen vervelend!!!” Aliene trok me met haar mee de gang uit. “Waarom deed je dat nou? We weten helemaal niet hoe we ze voor schut moeten zetten.” Toen ik dat gezegd had kon ik aan de twinkeling in Aliene haar ogen zien dat ki het fout had.