Part 1

Ik zette het laatste streepje bij zijn neus. Ja, nu was hij af. Ik zette mijn handtekening eronder en bekeek hem kieskeurig, deze was best goed. Vergeleken met de andere portretten van Zayn die ik getekend had. Ik was hopeloos. Iemand tekenen die je niet eens meer herinnert, mijn beste vriend. Hij wás mijn beste vriend, hij werd beroemd, populair, alle meisjes wilde hem, en hij vergat me. We beloofde contact te houden, nu had hij een ander nummer en hij zou mij bellen, want hij had mijn nummer, maar dat deed hij niet. Ik heb gewacht, gehuilt en gezocht. Hopeloos. Ik stopte de tekening in mijn tekenmap, waar nog meer tekeningen van Zayn in zaten, en andere tekeningen. Ik was begonnen met Zayn tekenen toen hij weg was. Ik miste hem vreselijk, ik miste mijn beste vriend. Ik miste de jongen die álles van mij wist, mijn dromen, blunders, gedachtes, gewoontes, alles. En ik wist alles van hem. Ik zuchtte en staarde uit het raam. Ik kan nog de dag herinneren dat hij vol blijdschap en tranen me om mijn nek vloog, omdat zíjn droom was uitgekomen. Ik zie nog zijn gezicht voor me, zijn stem, zijn gezang, dat klonk alsof engelen zongen. Zovaak had hij voor me gezongen, dat ik met tranen in mijn ogen had geluistert hoe mooi zijn stem was. Gekeken hoe mooi zijn gezicht was. Bewondert hoe stylevol zijn kleding was, zó vaak. We deelde alles, hoe kon hij me zomaar vergeten, laten vallen? Nee hoor, hij was te druk met zijn baan, om ook maar één keer te bellen of te smsen. Al was het maar om te zeggen dat hij niets meer met me te maken wilde hebben. Ik was blij voor hem, zó blij. Dat gene waar hij al jaren van droomde was eindelijk uitgekomen! En natuurlijk had ik naar ze geluisterd, hun cd gekocht, posters van ze hangen. Waar Zayn als een god opstond, maar ik was niet de enige die dat vond, genoeg roddels en foto's gingen er rond, over verschillende meisjes. Ik plofte neer op mijn bed. Ik keek naar mijn nachtkastje, waar een foto van mij en Zayn opstond. Lachend in het gras, ik kan me die dag goed herinneren, we gingen picknicken. Zayn had de foto laten ontwikkelen en er twee van gemaakt. Één voor mij, en een voor hem. Hij heeft dezelfde op zijn kastje staan, áls die er nog staat. Er ging een traan uit mijn oog langs mijn ooghoek, over de zijkant van mijn wang. Verdomme Zayn, ik mis je.