Chapter Fourteen

Jewel Emerald

Het verbaasde me hoeveel aanleg ik had voor strikken maken. Ze werkten prima. Ik had mijn hand erin gestoken om te kijken hoe stijf je vast zou komen te zitten. Een van de instructeurs moest me weer los knippen. Dat was niet zo'n slim idee. Het was leuk om die strikken te maken, maar iets irriteerde me een beetje. Ik bleef het gevoel hebben dat iemand naar me keek. Voorzichtig keek ik over mijn schouder. Volgens mij keek die Chubby, of wat zijn naam maar weer was, naar me. Ik had nog niet gekeken of hij kwam mijn kant op. Hij had een nogal bol gezicht, viel me ineens op. Hoe oud was hij? Twaalf? Hij ging op zijn hurken zitten en begon met zijn eigen strik. Binnen een minuut had hij er eentje klaarstaan. Hij legde zijn mes erop en de strik vloog dicht.
''Wauw.'' Dat ontglipte me eventjes. Ik had eigenlijk op dat moment mijn mond willen houden.
''Bedankt.''grinnikte Chubby. Ik twijfelde. Hij was gevaarlijk. Chubby kon boogschieten, zwaardvechten, messen werpen, strikken maken en, misschien wel het grootste probleem, de Hongerspelen winnen. Ook al zou ik hem niet iets aan willen doen als ik hem gewoon was tegengekomen, misschien kon ik er maar beter voor zorgen dat hij aan mijn kant stond.
''Zeg, Chubby...''
''Kyle.'' onderbrak hij mij. Nu herinnerde ik het me weer.
''Dus, Kyle, zou je...nou ja...'' Ik kon dit beter direct zeggen ''in een bondgenootschap met mij willen zitten?'' Hij keek me ietwat verbaasd aan. Ik kon dit binnen één klap verpesten.
''Tuurlijk, waarom niet?'' antwoordde hij vrolijk. Ik was stomverbaasd. Mogelijk de gevaarlijkste tribuut wil best samenwerken in een bondgenootschap, want 'waarom niet?'. Dit verbeterde mijn situatie wel. Ik wist dat, als ik met hem over zou blijven in de arena, dat ik het waarschijnlijk niet zou redden, maar toch, ik zou bescherming hebben.

Ik genoot van het eten dat we voorgeschoteld kregen.Mijn favoriet bleef toch wel gebraden inktvis. (Ik weet hoe vies dit klinkt, maar het was hemels) Helaas zat ik nog steeds met Jason opgescheept. Hij schepte gigantisch tegen Belle op hoe goed hij wel niet was met zwaardvechten. Ik heb hem een beetje in de gaten gehouden, maar hij was verschrikkelijk. Hij had niet eens geoefend met strikken leggen, welke planten eetbaar waren of andere van dat soort overlevingstactieken. Ik betwijfelde ten zeerste of hij het wel zou overleven. Na het eten vertrok ik naar mijn kamer. Belle had gemerkt dat ik met Chubby ging samenwerken en wilde me een paar dingen uitleggen over bondgenootschappen. Ik antwoordde dat ze me morgen alles erover mocht vertellen, maar dat ik echt te moe was. Ik douchte me nog even vlug voordat ik naar bed ging.