Seven

Ik keek haar na toen ze naar binnen liep en zonder enige aarzeling haalde ik mijn telefoon uit mijn zak.
We need to talk. X
Bijna meteen kreeg ik een berichtje terug.
Where are you?
Ik rolde met mijn ogen. Waar denk je dat ik ben, idioot?
Outside
Nog geen mintuut later vloog de deur open en stond Louis buiten. Hij keek me onderzoekend aan en beet op zijn lip. Zijn bruine haar zat in de war en hij leek nogal, op zijn hoede.
'What did you want to talk about?' vroeg hij zachtjes. Ik twijfelde even. Ik kauwde op de binnenkant van mijn wang en zocht naar de juiste woorden. Waar wilde ik ookal weer over praten? Ik slikte.
'What does this mean for us? I mean, what happened last night, what does it mean?'
'I don't know. What do you want this to mean for us? Do you think we can be together?' Louis keek me aan. Zijn blauwe ogen helder en zonder enige twijfel. Ik knikte langzaam en schudde toen wild mijn hoofd. Nee.
'Do you want us to be together, like you en El are?'
'I think so,' mompelde Louis en wendde zijn blik af. Hij ijsbeerde wat heen en weer. Hij maakte me zenuwachtig. Er was iets aan hem, dat me sinds gisteravond zenuwachtig maakte. Mijn handen trilden en mijn maag maakte salto's.
'Louis, are we really in love or was it just a mistake maybe?'
'Do you think is was a mistake? Because, for me, it wasn't. I've been in love with you for a very long time Harry.' Mijn mond viel open en de salto's die mijn maag maakte werden bijna misselijkmakend. Ik klemde mijn kaken op elkaar. Hij keek naar me op en zijn ogen boorden zich in de mijne. Mijn hele lichaam reageerde op zijn blik.
'How long?' Ik wilde het eigenlijk niet weten. Het was raar, maar ergens had ik het altijd al geweten. Ik had geweten dat ik meer voelde voor mijn beste vriend, dan alleen de vriendschap die we hadden. Veel meer, maar ik wilde het niet toegeven. Hoe kon ik het toegeven? Hij had destijds nooit laten merken dat het gevoel wederzijds was. Of misschien wel, maar wilde ik het niet zien.
'I realized the day you told me about Caroline. I got jealous Harry. I still am jealous of her.'
'But, what about Eleanor? I thought-'
'No, she doesn't know and I love her, but it's different.' Hij had gelijk. Alles wat hij zei, het was waar. Wat hij had gezegd, was wat ik had moeten zeggen. Ik had die woorden net zo goed moeten spreken als hij. Ik was wel degelijk verliefd op hem.
'Can we try?'
'Try what?' vroeg Louis verbaasd. Hij draaide zich naar me om. Ik kauwde opmijn wang. Ik was nog nooit zo, onzeker geweest. Ik was bang om iets verkeerd te zeggen. Bang om hem bang te maken, om hem weg te jagen.
'Like you said, being together? Do you think it would work?' Louis staarde me aan en grijnsde.
'We can try, definitely.' Ik glimlachte verlegen terug en hij lachte zachtjes. Zijn handen omsloten mijn polsen en hij trok me naar zich toe. Zijn warme lippen raakten die van mij maar kort, veel te kort, voor het tot me doordrong dat we nog buiten stonden. Ik duwde hem een stukje weg.
'We can't, not here,' mompelde ik en hij trok me mee naar binnen.