Five

Half slapend, vloekend en struikelend liep ik naar de deur. Welke idioot vond het nodig om me om half acht uit bed te halen? Ik had amper drie uur geslapen. Zonder te vragen wie het was drukte ik op het knopje om de deur te openen en slofte naar de bank. Ik liet me er op vallen en dommelde weer weg. Na vijf minuten schrok ik weer wakker van de bel, dit keer van de voordeur. Ik sporng geschrokken op en liep naar de deur. Ik trok hem open en staarde nors voor me uit.
'Harry, what are you doing?'
'I'm here to talk to you, but oh my, what happened to you?' vroeg hij verbaasd. Hij stapte langs me heen naar binnen en trok zijn jas uit.
'I didn't sleep much. Don't worry. Haz? Did you talk to Lou last night?' riep ik hem na toen hij de keuken in liep. Hij maakte een vaag geluidje maar reageerde verder niet. Ik zuchtte en wandelde achter hem aan. Hij viste een pan uit de kast, trok de koelkast open en haalde de eieren er uit. Ham volgde en daarna ging hij op zoek naar zout en peper. Voor de tweede trok hij de koelkast open en haalde er boter uit.
'Harry, what are you doing?'
'Making breakfast, what does it look like? Now, get out.' Ik trok mijn wenkbrauwen op en draaide me op mijn hielen om. Ik liet me in de woonkamer op de bank vallen en rolde me op tot een bolletje. De heerlijke geur van eten spreidde door het appartement en een half uur later stond alles klaar.
'Jules, come on, breakfast's ready.' Ik stond op, volgde hem naar de keuken en ging tegenover hem aan tafel zitten. Hij schoof een bord met twee sneetjes brood, ham en twee gebakken eieren naar me toe. Ik zuchtte en keek hem aan.
'SO, did you talk to Louis?' Harry keek me even kort aan en stopte toen een hap in zijn mond. Ik rolde met mijn ogen. Ik wachtte tot hij zijn eten helemaal op had en toen stelde ik mijn vraag voor de derde keer.
'Yes,' mompelde hij. Ik glimlachte.
'And?'
'Nothing. We talked.'
'About what?'
'Nothing serious.'
'Harry, come on! You know he's in love with you, right?' Harry keek op. Zijn vertrouwde ogen waren ijzig blauw en staarden in de mijne. Haat, pijn, verdriet? Misschien een beetje schaamte. Ze straalden het uit, maar hij zei niks.
'Right?' vroeg ik nog een keer.
'IthinkI'minlovewithhimtoo,' mompelde Harry zo snel en bijna onverstaanbaar dat ik van mijn stoel sprong en zijn kin greep. Ik dwong hem me aan te kijken.
'Say that again.'
'No. You heard me.'
'I didn't, but, I think I know what you said. So, you're in love with him too huh?' Harry trok zich los uit mijn greep en stond op, om heel geconcentreerd de borden in de vaatwasser te zetten. Ik mompelde iets en ging opweg naar de badkamer. Die jongen kon me echt helemaal gek maken. Ik wist dat hij ook verliefd was op Louis, ik kende hem langer dan vandaag. Hij was gewoon te trots om het toe te geven. En misschien wilde hij het Caroline niet aan doen. Nou ja, hij wist het altijd zo goed, nu mocht hij het zelf ook maar uitzoeken ook.