Two

'So, Harry en Caroline are out for dinner. Niall is with Zayn and Liam is with Danielle. How about you and me go do something fun?' vroeg Louis toen we de studio uit liepen. Ik haalde mijn schouders op.
'Where's Eleanor?'
'She has something with her parents. Don't really know,' antwoordde hij en hield de portier van de auto voor me open. Ik stapte in en hij liep naar de bestuurders kant. Ik haalde even diep adem toen hij de auto startte.
'Louis, will you please, drive carefull this time? I don't want to end up in the hospital, like last time.' Louis schoot in de lach.
'Ah, it wasn't that bad last time!'
'Lou! You almost drove into a tree! I broke my arm, remember?' Paniek was duidelijk te horen in mijn stem.
'I know, I'm sorry! I'll be carefull this time. Now, can we go? Should I bring you home or are you coming with me? Harry is with Caroline, so we can do whatever we want!' riep hij vrolijk en reed weg. Ik hield mijn blik strak op de weg gericht.
'I'll go with you,' mompelde ik na een tijdje en Louis grijnsde breed.
'Cool.'
Een kwartier later reden we een oprit op. Plotseling trapte Louis hard op de rem, waardoor ik naar voren schoot.
'Louis! Why did you do that?' riep ik terwijl hij achteruit reed en de auto keerde. Hij reed de straat weer uit.
'I want coffee.'
'So? You can make coffee at home!'
'I know. I want Starbucks,' antwoordde hij lachend en parkeerde de auto. Ik stapte uit en volgde Louis naar binnen. Hij gebaarde dat ik aan een tafeltje moest gaan zitten en ging bestellen. Het was rustig. Maar dat kwam omdat het al vrij laat was. Ik keek toe hoe Louis betaalde en halverwege stopte om wat handtekeningen uit te delen. Hij plofte tegenover me neer in een stoel en gaf me een beker. Ik pakte het aan en keek naar buiten.
'So, what did Harry say?'
'Not much. He was hurt. You're words hurt him.'
'I didn't mean to hurt him,' mompelde Louis en speelde afwezig met zijn beker.
'He knows that.' Ik nam een slok en het warme drankje brandde in mijn slokdarm toen ik het doorslikte.
'Don't you ever get tired of being around him, around us?' Ik keek open lachte.
'No. I'll miss him to much and as for the rest of you... I got used to it by now.' Louis grijnsde.
'You look a lot like him. You both look a lot like your mum,' zei Louis en bestudeerde me. Hij had gelijk. Harry en ik hadden beide dezelfde kleur ogen, zelfde kleur haar. Beide een grote bos met grove krullen. Zelfs qua gezicht leken we op elkaar. Het einge wat anders was, was dat ik een meisje was en hij een jongen. We waren zelfs op dezelfde dag geboren.
'Yeah, that's what you get with twins,' lachte ik en nam de laatste slok van mijn koffie. Louis lachte ook en stond op.
'We're still going to watch a movie, right?'
'Are we?' vroeg ik verbaasd en stapte in de auto. Louis keek me even onderzoekend aan. Hij grijnsde.
'Yes, we are!'
Twintig minuten later liet ik me languit opde bank vallen en dook Louis de keuken in. Hij kwam terug met twee glazen cola en een fles bacardi. Hij hield de fles even vragend omhoog en ik knikte. Toen liet hij zich naast me op de bank zakken.
'So, I have to be honest. Love Actually and The Notebook are the only movie I got.'
'Well, let's watch Love Actually then. The Notebook makes me cry.'
'Me too, so that won't be a problem then,' zei Louis lachend en sprong op. Hij stopte de dvd in de speler en ik krulde me op tegen de armleuning van de bank. Louis maakte een afkeurend geluidje en sloeg zijn armen om mijn middel. Hij trok me naar zich toe, zodat ik half over hem heen lag. Hij legde zijn voeten languit op de tafel en mijn hoofd rustte op zijn borst. Ja, dit lag beter als tegen de armleuning. Misschien lag het wel te goed.