Book 3 - 64

Ik wist niet wat ik moest doen...
Iedereen sloeg totaal door.
Maar om eerlijk te zijn...
Mij maakte het niet uit.
Mijn hoofd vulde zich met zoveel nu.
Mijn toekomst was in één klap... Weg.
Ik had gewoon sneller moeten zijn...
Als ik niet op de brug had blijven staan...
Als ik haar niet ik die auto had gezet..
Als ik haar niet mee had gebracht naar het pakhuis..
"Harry?"
Ik voelde een hand op mijn schouder.
Het was Sky maar..
Ze wilde iets zeggen maar deed het niet.
Misschien was ze bang dat ze alles erger zou maken...
"Sky... Mag ik nog even alleen zijn met Amelia?"
"tuurlijk Harry als er iets is schreeuw je maar." zei ze en verdween.
Nu was ik alleen met Amelia...
Het voelde niet anders...
Ik kreeg nog steeds dat gevoel dat ze me gaf.
Heel voorzichtig trok ik Amelia tegen me aan.
Haar huid vast koud.
Kouder dan de mijne.
Vroeger leek alles zo anders.
Tijd om dingen te verwerken.. Vrienden die nergens bang voor hoefde te zijn..
Maar alles was anders.
"ik had je moeten veranderen.. Maar ik hou te veel van je. Zelfs nu je hart stil staat.."
Toen ik de zin uitsprak hoorde ik iets..
Het klonk raar..
En het kwam zeker niet van mij..
Altans dat hoopte ik maar...



Ik zat in een boom op een afstandje van Harry en Amelia vandaan.
Op één of andere manier wist ik dat er iets mis was.
Iets klopte er niet.
"wat doe je hier?" hoorde ik iemand vragen.
Ik keek naast me en zag Ik Xanthe.
"dat kan ik beter aan jou vragen."
We staarde naar Harry die aan het zingen was.
Zijn stem kon je makkelijk herkennen.
"ik kwam voor Zayn.." zei Xanthe.
"die zijn... What the hell?!"
Mijn zin werd onderbroken door iets scherps dat tegen mijn hoofd kwam.
'hier beneden!'
Ik keek naar beneden en zag Zayn en Niall.
"ze zijn daar." zei ik tegen Xanthe en wees naar beneden.
Ze sprong meteen naar beneden maar trok me mee.
Dat deed ze zeker expres!
Ik ging naast Niall zitten en zag Zayn opstaan.
"wat ga je doen?" vroeg Niall.
"Xanthe moet me iets belangrijks vertellen. We zijn zo terug." zei Zayn en liep met Xanthe mee.
Niall staarde me op een manier aan die me niet echt beviel.
"wat is er?" vroeg ik.
"waarom kwam je me net niet helpen?"
"ik zag je niet. Harry's gedachten lijden me af..."