Eerste echte conact met familie
Na de korte vlucht komt Donny aan in Miami.
Hij loopt het vliegveld uit en gaat met een taxi naar het centrum.
Donny’s hart bonkt enorm. Hij gaat zijn broertje zien. Hij voelt de zekerheid ervan in zijn maag.
Donny loopt door de promenade. Hij herkent wel het één en ander, maar het is allemaal een zeer vervaagde herinnering.
Donny loopt dan langs een steegje. Het is erg donker in het steegje, maar hij kan zien dat er iets gaande is daarbinnen.
Hij loopt eropaf en kijkt wat er gebeurt. Twee jongens zijn een andere jongen in elkaar aan het slaan.
Zonder enige twijfeling loopt Donny ernaartoe en ziet dan pas dat het twee grotere jongens zijn die tegen een jongen vechten van ongeveer Jay’s leeftijd.
De jongen wordt tegen de muur gedrukt en krijgt een aantal klappen.
Donny staat dan achter de twee grotere jongens en zegt dan: ‘Tough.’
De twee jongens houden meteen op en kijken achterom. Terwijl één van hen de kleine jongen nog tegen de muur gedrukt houdt, loopt de andere in de richting van Donny.
‘Who the hell are you?’ vraagt hij dan.
Donny glimlacht en zegt: ‘Let him go and I will let you.’
De twee jongens beginnen te lachen en de voorste jongen zegt: ‘You will let us go?’
Donny knikt en de twee jongens lachen nog harder. Donny sluit even zijn ogen en opent ze weer. Het is een dode blik die hij heeft. Zijn pupillen verkleinen, terwijl zijn zicht beter wordt.
Even is het stil, maar dan slaat Garuda met zijn vuist hard in de muur van het steegje.
De twee jongens verstijven direct.
Garuda glimlacht alleen, want houdt wel van tegenstanders met bange gezichten.
Garuda kijkt de eerste jongen strak en boos aan. Dan roept hij: ‘Leave!’
De twee jongens hoeven daar niet te lang over na te denken en rennen meteen weg.
De kleine jongen staat langzaam op. Hij heeft alles gezien. Hij werd wel in elkaar geslagen, maar kan zich nog goed bewegen. Als hij voor Donny komt te staan, staat die nog steeds met zijn hand in de muur.
Donny knippert met zijn ogen en vraagt dan aan de jongen: ‘Are you alright?’
De jongen knikt.
‘Thank you.’ zegt de jongen en steekt zijn hand uit. ‘I’m Peter.’
Donny wil dan de hand van de jongen schudden, maar als hij zijn hand uit de muur haalt zit die helemaal onder het bloed.
Peter kijkt ernaar en zegt: ‘You wanna do something about that?’
Donny knikt en zegt: ‘I’ll need a first A-kid.’
Peter zegt dan dat hij wel met hem mee naar huis kan om daar iets aan te doen.
Donny gaat daar dan wel mee akkoord.
Onderweg praten de jongens nog wel met elkaar. Peter’s moeder is een arts, dus die zal wel het enige in huis hebben aan gezondheidszorg.
Bij Peter thuis is zijn moeder in de keuken en ziet dat Peter via de achterdeur binnenkomt. Ze reageert meteen bezorgt als ze ziet dat haar zoon een blauw oog heeft en dat er wat bloed uit zijn neus komt.
Peter zegt dan dat het wel goed is, maar dat ze even naar Donny moet komen kijken.
Die was ondertussen ook binnen gekomen en laat Peter’s moeder, die zich voorstelde als Paris, zijn hand zien.
Ze schrikt er in eerste instantie van, maar Donny zegt dat dit hem wel vaker overkomt.
Paris pakt een verbandtrommel en haalt er verband en jodium uit.
Van de promenade naar Peter’s huis heeft Donny de steenscherven al uit zijn wond gehaald.
Paris zegt dan tegen Donny dat de jodium wel kan prikken, maar dan zegt Donny: ‘Just throw it all over it.’
Paris kijkt verbaasd en vraagt of hij het zeker weet.
Donny knikt en Paris gooit het flesje jodium leeg over Donny’s hand.
Paris en Peter kijken met grote ogen als ze zien dat Donny geen kik of schokkende reactie geeft.
Direct doet Paris verband om de hand en plakt het goed af.
Donny bedankt de vrouw en zegt tegen Peter: ‘Don’t get into trouble again, ok?’
Peter glimlacht, maar voor hij wat kan zeggen gaat achter hem de deur open.
Het meisje dat binnenkomt, vraagt ook heel ongerust wat er met Peter is gebeurd, maar ook deze keer zegt Peter dat het niets voorstelt. Dan geven de twee elkaar een kus.
Dan draaien de twee zich om naar Donny.
Peter zegt dan meteen: ‘Babe, this is Donny. Donny this is my girlfriend Ruthie.’
Het is in de ogen en de naam ‘Ruthie’ dat Donny weer wat leeg wordt. Is dit zijn nichtje?
Het meisje steekt haar hand uit en zegt: ‘Hi, I’m Ruthie.’
Donny steekt ook zijn manke hand uit en zegt: ‘Hello Ruthie, I’m Donny.’
Dan valt er ineens een stilte. Paris is in die tijd uit de keuken gegaan en Peter zwijgt momenteel.
Wat Donny en Ruthie betreft? Nou, die kijken elkaar nu al voor zo’n tien seconde recht in de ogen. Donny weet het bijna zeker, maar kan geen zin of begin van een zin bedenken.
Aan Ruthie kan hij wel zien dat zij ook iets verdachts ziet.
Ineens weet Donny wat en hij zegt: ‘So you are Ruthie?’
Ruthie knikt en dan vraagt Donny: ‘Ruthie Fueller?’
Ruthie kijkt nu met een vragende blik de jongen aan, maar zegt dan toch twijfelend: ‘Yes?’
Donny weet het nu zeker. Dit is zijn nichtje. Na negen jaar ziet hij weer een familielid. Na ver en lang gewacht en gezocht te hebben is het zover. Donny heeft iemand gevonden.
Van het gebeuren zet hij een stap naar achteren en dan krijgt hij langzaam tranen in zijn ogen.
Ruthie begint langzaam iets door te krijgen. Ze heeft, net als de rest van de familie te horen gekregen dat Donny nog leeft. Jay had het al gehoord voordat hij naar zijn oom en tante ging, maar na een week logeren, kwam zijn familie om door de explosie.
Ruthie zegt: ‘You look familiar.’
Donny glimlacht en zegt: ‘We all do, right? Barbiegirl.’
Ruthie schrikt. Vroeger noemde Glenn en Donny haar zo, want ze speelde altijd met barbies.
Het zijn ook voor Donny herinneringen van vroeger die zijn bijgebleven.
Ruthie kijkt Donny in de ogen. Donny is in zijn uiterlijk veel veranderd, maar zijn ogen zijn altijd herkenbaar gebleven.
‘Is it you?’ vraagt Ruthie met een vragende blik.
Donny hoeft alleen maar te glimlachen en Ruthie krijgt een traan in haar ogen. Donny zet dan zijn stap terug naar voren. Uit die beweging reageert Ruthie meteen en omhelst haar neef.
Peter staat er van te kijken. Hij snapt er niets van.
Dan laten de twee los en beide hebben tranen in hun ogen.
Peter komt dan even tussen beide en vraagt: ‘What’s going on?’
Ruthie glimlacht: ‘Pete, this is my cousin Donny.’
Dan snapt hij het ook.
Ruthie zegt dan dat de rest van de familie het ook moet weten dat Donny er is.
Dan lopen ze met zijn drieën naar het huis van de familie Fueller.
Ze lopen via de achterdeur naar binnen en ze zien dan dat de keuken en woonkamer helemaal leeg zijn.
Ruthie zegt dat ze dan even boven kijkt en Peter zal in de eetkamer kijken.
Donny staat nu alleen in de keuken en kijkt om zich heen.
Dan opeens gaat de achterdeur weer open. Donny kijkt op en ziet dat er een meisje van zijn leeftijd binnenkomt. Ze schrikt eerst als ze Donny ziet en vraagt meteen wat hij hier binnen doet.
Donny kan nog niets zeggen of Peter komt binnenrennen.
Dan zegt Donny: ‘Ashley? Is that really you? Wow, people do grow up beautiful.’
Ashley kijkt de jongen verbaasd aan, maar herkent wel iets aan hem.
‘Do I know you?’ vraagt ze dan.
Donny glimlacht en zegt: ‘Nine years are long.’
Ashley schrikt en zegt dan op fluistertoon: ‘Donny?’
Donny blijft glimlachen en dan omhelst Ashley hem.
Dan komt Ruthie ook via de keukentrap omlaag. Ze zegt dan dat Jay nog niet thuis is. Donny vraagt dan waar hij kan zijn.
Ashley zegt dat hij nog op school zit. Donny kijkt op zijn horloge en vraagt hoe laat school uit is.
Ashley kijkt ook en zegt dat Jay over een kleine tien minuten uit is.
Donny knikt en vraagt of iemand hem kan wijzen waar de school is, zodat hij naar hem toe kan gaan.
Ruthie en Peter brengen hem daar wel heen. Ashley zegt dat dat goed is, want dan kan zijn hier blijven om het nieuws tegen haar ouders en Joey te vertellen.
Dan gaan de drie via de achterdeur naar buiten.
Er zijn nog geen reacties.