ok, don't judge,
Ik weet echt niet zo goed wat ik hier mee moet
Het is niet vanuit Harry of Louis geschreven
maar dat merken jullie wel
het is meer een sooort, kijken hoe het loopt zegmaar.
ik heb hem min of meer al afgeschreven,
dus, laat me ajb weten, means a lot.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik liet mijn blik over de vijf jongens glijden. Ze waren allemaal op de bank gaan zitten en Olly en Caroline keken elkaar even aan.
Harry, die het dichtst bij Caroline zat staarde naar de tafel voor zich. Zijn bruine krullen zaten rommeliger dan normaal. Zijn blauwe jasje, met een donkerrode broek. Pas toen Caroline zijn naam noemde keek hij op. Hij leek wat verward.
'Harry, you're a Kitty-fan, aren't you?'
'Yeah, could say that,' antwoordde hij aarzelend, zorgvuldig haar blik ontwijkend. Er hing een vreemde spanning tussen hen. Olly richtte zijn aandacht op Niall, die af en toe een blik wierp op Harry, die naast hem zat.
'Harry, which girl would you fancy the most?'
'Caroline.' Mijn blik schoot naar Louis, die ondeugend grijnsde. Ik schudde mijn hoofd toen hij me even kort aankeek. Harry lachte wat en bleef verder stil. Aan alles was te zien dat hij zich ongemakkelijk voelde. Hij trok wit weg. Ik fronste mijn wenkbrauwen.
'He's just really nervous,' zei Louis en iedereen schoot in de lach. Harry lachtte een beetje schaapachtig mee. Hij keek even naar me op. Zijn ogen smekend, bijna alsof hij elk moment kon gaan huilen. Ik beet op mijn lip. Hij glimlachte waterig. Kennelijk zag Olly het ook.
'Harry, you OK?'
'Yeah.'
'Sure? Maybe-'
'I'm sorry, I gotta go,' mompelde hij en sprong op. Hij stormde langs de jongens en verdween uit het beeld. Iedereen begon wat door elkaar te praten. Caroline keek hem na, Louis stond ook op en verontschuldigde zich. Hij wenkte me en ik liep naar hem toe.
'What's going on with him?' vroeg hij, bot bijna. Ik wreef even over mijn gezicht en keek hem aan,
'He's in love Lou. And you're not really helping him with your comments.' Louis gromde iets.
'Well, I'm sorry.' Zijn stem was zacht, maar ik had niet het idee dat hij het meende. Ik rolde met mijn ogen.
'Let's go find him. I don't think he should be alone right now.' Louis knikte en in stilte liepen we door de gangen. Mensen keken ons vreemd aan. Iedereen was wel gewend aan mij maar Louis zou nu bij dat interview moeten zitten. Mijn oog viel op Harry. Hij stond tegen de muur geleund. Zijn ogen rood, maar hij huilde niet. Louis stootte me aan.
'You go talk to him, I don't think he likes me right now. I'll tell the others he's sick or something.' Nog voor ik kon protesteren was Louis verdwenen. Harry keek naar me op, maar zei niks. Ik liep langzaam naar hem toe. Ik had geen idee wat ik moest zeggen. Hij kauwde op de binnenkant van zijn wang toen ik naast hem ging staan. Hij bleef verder stil en ik aarzelde. Uiteindelijk sloeg ik mijn armen om hem heen en trok hem dicht tegen me aan.
'Louis didn't mean it like this. You know that right? He was just messing around.'
'I know.'
'They think it's just a joke, Hazza,' mompelde ik en streek met mijn hand door zijn bruine krullen.
'But it's not! I really love her. She loves me too,' antwoordde hij gesmoord. Ik suste hem.
'I know, I know.'
'Why do you believe me Julie? I mean, you're my sister and that's what family does, but, why?' Ik schoot in de lach. Meende hij dit nou? Natuurlijk geloofde ik hem. Ik zag aan alles wat hij deed dat hij smoor was op Caroline.
'Because I can see how much you love her. And she loves you too.' Harry knikte en maakte zich los uit mijn omhelsing. Hij glimlachte. Ik veegde zijn tranen weg. Hij pakte mijn hand en trok me mee terug naar het interview. Iedereen viel stil toen Harry weer verscheen. Zonder nog iets te zeggen voegde hij zich weer bij de rest. Caroline liet haar blik even over hem heen glijden en keek toen naar mij. Ik knikte naar haar en een glimlach verscheen op haar gezicht. Zonder enige waarschuwing pakte de Harry's hand en hij keek naar haar op. Een glimlach sierde zijn gezicht toen ze even in zijn hand kneep. Olly, die in gesprek was met Louis deed net alsof hij het niet zag, net als de rest. De hele wereld zou het zien, maar daar ging het niet om. Harry keek vanuit zijn ooghoeken naar mij en zijn vingers verstrengelden zich met die van Caroline.
'Thank you, One Direction, for joining us!' riep Olly uiteindelijk en Caroline liet Harry's hand los. Ook zij bedankte de jongens en het interview was klaar. Zodra Harry door had dat de camera's uit waren stond hij op, trok Caroline van de bank en drukte zijn lippen op die van haar. Het werd dood stil. Iedereen stopte met praten. Louis was de eerste die reageerde. Hij floot en klapte in zijn handen. Nu reageerden de rest van de jongens ook en Harry maakten zijn lippen los van die van Caroline.
'I love you,' fluisterde hij en ze glimlachte. Ze drukte een kusje op zijn lippen en keek naar de mensen om haar heen.
'Alright people, nothing to see here,' zei ze lachend en Harry trok haar met zich mee.

Reageer (5)

  • Newyorker

    I love this, I really do. Like I said: perfect (;

    1 decennium geleden
  • geleninja

    Schrijf alsjeblieft snel verder!!:):)

    1 decennium geleden
  • Boulevard

    Verder (:

    1 decennium geleden
  • Jamezzz

    Nice, maar hij houdt niet van Carotline... Anders zou het geen stylinson verhaal zijn xD

    1 decennium geleden
  • Nyara

    Ik moest glimlachen bij dit hoofdstuk en ik weet niet eens waarom.. dat hoort nu nog niet :c

    Nja in ieder geval snel verder! mooi geschreven.
    x

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen