Vorige keer:
Wanneer we aankomen aan de universiteit, plaatsen we onze fietsen in het fietskot en gaan het gebouw binnen.

Deel 4

Met z'n allen ploffen we in de zetel.
'Aw, Sunehry. Je plet me', hoor ik Philippe vanonder me roepen. Hij wordt altijd een beetje geplaagd, omdat hij erg slim is en nooit buizen heeft. Een beetje een nerd eigenlijk, maar dat zeggen we nooit. Volgens mij is hij vroeger al erg veel mee gepest geweest en het zou nogal stom zijn, moesten wij ermee blijven verder doen.
'Pech voor je. Ik zit goed', zeg ik. Na het avondeten vluchten we weer naar onze kamers. Wanneer ik mijn kamer binnenkom, valt mijn oog direct op de sjaal. Ik snel er naartoe en neem hem weer vast. Weer ruik ik eraan. Die geur... Zo hemels. Zo zoet. De jongen verschijnt weer en steekt zijn handen naar me uit. Ik open mijn ogen. Ik heb besloten... Ik moet en zal die jongen zijn sjaal terug brengen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen