Chapter 7.
Eindelijk bij het laatste lied van het hele optreden. Ik kijk richting Brodie, Karin en Roxanne. Ik zie Brodie kwaad richting een blonde sukkel kijken. Hij staat te flirten met een of andere lelijkerd. Karin geeft haar een knuffel, en fluistert iets in haar oor. Waarschijnlijk gaat het over mij, want direct daarna draait Brodie zich om naar mij toe, en zwaait weer. Ik zwaai naar haar, en stuur haar een soort van luchtkus. Meteen hoor ik alle meiden in het publiek gillen. Ik zucht. Zodra het lied afgelopen is, ren ik gauw van het podium af. Max rent me achterna, en we haasten ons naar Brodie en de rest. Ik bots tegen Karin op, waardoor zij in de armen van een jongen valt. 'Sorry' Ze lacht, en gebaart dat het niet uitmaakt. Ik blijf staan, en kijk om me heen. Waar is ze nou? Ik draai me naar Karin toe, maar zie haar weglopen met diezelfde jongen. 'KARIN!' Ze hoort me niet, en loopt door. De jongen pakt haar hand beet, en meteen loopt een andere jongen, die precies op hem lijkt, op ze af. 'Handen af George!' George lacht, en stopt zijn hand in zijn zij. 'Niet voor jou Fred' Hij pakt Karin's hand weer beet, en loopt door. Karin kijkt naar me, en trekt d'r hand los. 'Je zoekt Brodie he?' Ik knik. 'Net was ze hier nog. Kijk maar eens in de koets, misschien dat ze daar is' Ik knik, en bedank haar. 'Wie zijn dat eigenlijk?' Karin wijst naar de jongen met het ietswat verbrande haar. 'Dat is Fred' Ik knik.'En dat is George' Ik lach. 'Tweeling zeker?' Ze zucht, en trekt haar broek omhoog. 'Een gestoorde tweeling' Ik lach, en nog een jongen rent op haar af. 'KARIN KARIN! Dit is Mebel' Hij stelt een ander meisje aan haar voor. 'Wáárom liet je me in die koets zitten. Wáárom kwam je me niet halen! Wáárom heb je me niet herkend! En wáárom heb je bijna dat andere meisje naast me geknuffeld!' Ik wrijf in mijn ogen. O Mijn god. Wat een zeikwijf. 'Karin, ik ga maar eens.' Ze knikt, en zwaait. Ik bedenk me. 'Ga je mee naar de koets?' Ze knikt weer, en rent naar me toe. 'Dankje. Ik wil niet bij die gekken blijven' Ik lach, en samen lopen we richting de koets.
Reageer (2)
verduuuurrrr
1 decennium geledenverder <3
1 decennium geleden