#4

Einde van hoofdstuk #3:
Het was een blik die duizend keer erger was dan die waas over zijn ogen.
Het was een blik van een psychopaat.
Toen sloot hij de deur, en liet mij alleen achter.
Een seconde was ik versteend, en toen kwam ik terug op aarde.
Het enige wat ik kon denken was 'De sleutel'.
Toen Damian zei dat ik elke seconde van de dag moest achter mijn rug moest kijken meende hij dat.
Hij had namelijk nog de sleutel van ons huis..