Dit is het eerste deel. Hope you like it.

Tom Kaulitz

Soms… soms wou ik dat ik niet beroemd was, of toch niet zo beroemd als ik nu ben. Overal wordt ik herkend. Geen seconde heb ik rust. En één van de ergste dingen is dan nog dat ik omschreven wordt als een player. Een seksgod. Een meisjesverslinder. Allemaal vooroordelen en leugens. Mensen die me beter kennen, weten dat ik zou niet ben. Alleen de media niet. Dat mensen nog allemaal geloven wat er gezegd en geschreven word. Het is dan ook niet leuk om te lezen dat ik meisjes respectloos zou behandelen en ze enkel gebruik voor mijn behoeftes. Dat is nu eenmaal hoe het niet is. Ik heb wel al eens een onenightstand gehad. Ja, dat wel. Maar ik behandel ze altijd met respect.
Het leven van een vip is niet altijd zo interessant. In tegendeel zelfs. Mijn leven is verschrikkelijk eentonig. Altijd hetzelfde. Touren. Concerten. Interviews. Fotoshoots. Nooit verandert er wat. Mensen die “niet-beroemd” zijn, willen dan weer wereldberoemd zijn, net als ik ben. Je weet niet wat je zegt. Dat wil je echt niet. Als ze dan toevallig plots beroemd worden, dan wouden ze dat het nooit gebeurt was en verlangen weer naar een normaal leven. Natuurlijk zeg ik niet dat ik nooit wou dat dit gebeurde, maar het is allemaal zo vermoeiend. Mijn droom mag dan misschien wel uitgekomen zijn, zo heel erg blij ben ik er toch niet mee.
Soms ben ik het zo ziek. Toezien hoe al die meisjes schreeuwen om mijn aandacht. Dat doe ik toch ook niet? Altijd dat getrek en gesleur aan mijn kleren. Ze hebben me zelfs ooit eens bijna van het podium getrokken. Soms gaan fans echt té ver. Eigenlijk zou ik ze dankbaar moeten zijn. Het is door hen dat ik sta waar ik nu sta. Het is door hen dat ik wereldberoemd en stinkend rijk ben. Maar het is ook door hen dat al die leugens in de boekjes staan. Het is door hen dat ik geen vaste vriendin vind. Nog zoiets. Een vriendin waar je van houdt, die je kunt liefhebben en op z’n tijd een goeie knuffel geeft. Dat is iets waar ik echt naar verlang en één van de enige dingen die je niet kunt kopen. Meisjes die ik tegenkomen en waarmee het klinkt, doen het ofwel voor het geld, ofwel omdat ik Tom Kaulitz, de gitarist van Tokio Hotel ben, maar niet om wie ik ben vanbinnen. Wie ik echt ben.
Het gebeurt vaak dat ik daarom meisjes moet afwijzen, of zij mij afwijzen. Meisjes wijzen me af omdat ik beroemd ben. En dat is allemaal jullie schuld. Maar dat ga ik dus niet meer laten gebeuren. De volgende keer vecht ik. Dan vecht ik voor de liefde. Voor echte liefde.


Reacties?

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen