Back to the Past. 7

No, Bill. Don't do that.

Even later ben ik klaar met douchen en draai de kraan dicht. Ik stap de douchecabine uit en droog me af. Ik doe mijn kleren aan en droog mijn haren. Snel in een dot en dan keer ik terug. Ondertussen ruim ik wat spullen op. Ik loop haastig voorbij de zetel waar Bill zit.
‘Jij hebt haast’, hoor ik hem zeggen.
‘Voor mijn gasten moet het hier toch een beetje proper zijn, hè?’ lach ik. Ik smijt de kleren in de wasmand en ga dan terug in de zetel zitten. ‘Waarvoor kom je eigenlijk?’ vraag ik dan.
‘Wel, ik wou wat zeggen over gisteren’, begint hij. Ik knik. Ik ga er beter even niet op in, eens horen wat hij zegt. ‘Wat ik dus wou zeggen is… dat het voor mij enorm veel betekende. Ik zie je nog altijd even graag zoals tien jaar geleden, ook al had ik dat zelf niet door.’ Ik wil hem onderbreken, maar hij gaat gewoon verder. ‘Ik weet dat ik Eléonore heb, maar wat ik voor jou voel is nog zo veel meer. Zo anders.’ Ik weet gewoon niet wat ik hierop moet zeggen. Het is zo fijn om dat te horen, maar… we zijn allebei volwassen en hij heeft een relatie lopen met een enorm lief meisje. Ik kan het haar niet aandoen door met hem samen te zijn. ‘Sorry, Bill, maar het gaat gewoon niet. Je kunt dat Eléonore niet aandoen. Als ze erachter komt, gaat ze gekwetst zijn’, zeg ik. Hij glimlacht en knikt. ‘Waarom glimlach je nu?’ vraag ik.
‘Omdat je niet zegt dat je het niet zou willen. Ik weet dat je me wilt, Amélie.’ Die laatste zin fluistert hij. Beschaamd kijk ik naar mijn schoenen. Hij is goed. Té goed. Ik kijk terug op, recht in zijn ogen. Hij heeft zich verplaatst en is dichter bij me komen zitten. Ik kijk hem aan en schud lichtjes met mijn hoofd. Hij blijft glimlachen en drukt zijn lippen op de mijne. Hij opent zijn mond en laat me genieten van zijn tong. Ik duw hem terug van me af en begin opnieuw met mijn hoofd te schudden. Hij laat zich niet tegenhouden en drukt opnieuw zijn lippen op de mijne, voor even maar, want opnieuw duw ik hem weg.
‘Niet doen, Bill’, mompel ik.
‘Amélie, laat het gewoon toe’, fluistert hij. Ik kijk in zijn ogen. Ze fonkelen. Zijn stem dwingt me naar hem te luisteren. Voor de zoveelste keer kust hij me. Deze keer kus ik terug. Voorzichtig duwt hij me naar achteren en komt zo op me te liggen. Ik voel hoe mijn rug het kussen raakt en zo mijn lichaam laat rusten. De zoen wordt heviger en intenser. Het duurt niet lang of onze kleren zijn uitgespeeld en we liggen naakt in de zetel. Hij kijkt me aan en strijkt een lok haar achter mijn oor. ‘Vertrouw me’, fluister hij. Ik vertrouw hem. Dat doe ik.



Reacties?