~10~ Harry Styles

Ik zat aan een klein tafeltje in de hoek van Nando's. Louis zat tegenover me een grote zak kip leeg te eten en ik was bezig met een grote kartonnen beker cola.
Louis keek op van zijn eten en gebaarde naar de zak. 'Wil je ook wat?' Ik grinnikte en schudde mijn hoofd. Hij zag er grappig uit met zijn mond vol kip en de onschuldige blik in zijn ogen was haast schattig om te zien. Louis keek me vragend aan. 'Waarom lach je?' 'Niets,' maar toch kon ik een zachte lach niet tegenhouden toen ik zag dat Louis zijn schouders ophaalde en meteen weer een greep in de bijna lege zak deed. Blijkbaar had hij echt honger.
Toen hij de zak leeg had, wat niet lang duurde, schoof hij hem over tafel en leunde met een tevreden zucht achterover. Ik zag zijn bruine haren lichtjes bewegen toen de deur geopend werd en een windvlaag het restaurant binnenwaaide.
'Harry, Louis!' Ik schrok op en mijn ogen richtten zich op de persoon die binnen was gekomen. Het was Niall, één van onze vrienden van school. Ik zag hoe een grijns op zijn gezicht verscheen en tilde mijn hand op om hem te groeten. Niall begon tussen de tafeltjes door te slalommen om bij ons te komen. 'Wie is dat?' Hoorde ik Louis zachte stem vragen. Hij keek me aan, een bezorgde, haast bange blik in zijn ogen. 'Dat is Niall, een vriend van school.' Zei ik snel en Louis knikte bedachtzaam. 'Niall.' Zei hij zachtjes voor zich uit. 'Ja, Lou?' Louis schrok op en ik zag hoe hij terugschrok van het gezicht van Niall vlak achter hem. 'Niall. Ga zitten.' Zei ik snel. Niall ging zitten en keek me vragend aan. 'Wat is er, jongens?' Terwijl hij dat zei gluurde hij in de zak van de kip en zuchtte gefrustreerd omdat er niets meer in zat. Ik rolde met mijn ogen en gaf hem een briefje van tien. 'Koop je eigen zak maar vreetzak.' Hij glimlachte, zijn ogen straalden. Meteen schoof hij zijn stoel naar achter en holde naar de kassa.
'Wat was dat?' Louis keek verbijsterd naar me op. Ik glimlachte. Als je Niall nog niet kende was het niet vreemd dat je hem een beetje vreemd vond. Vooral als het om eten gaat. 'Dat was Niall.' Zei ik lachend. Louis knikte bedenkelijk en staarde in de richting waar Niall vertrokken was. 'Hij is een beetje "obsessed" door voedsel.' Louis glimlachte. 'Jammer dat we niets voor hem hebben overgelaten.' 'We? Jij zul je bedoelen!' Hij lachte en keek me weer aan. 'Tja. Ik had honger.' Lachend schudde ik mijn hoofd. 'Het was geen verwijt hoor Louis.' Hij trok een wenkbrouw op. 'Nee, dat dacht ik ook niet. wie zou er tenslotte ook verwijten aan mij kunnen maken?' Daar had ik even geen antwoord op en Louis glimlachte triompferend. 'Hmmm, die krijg je terug. Eens.' Hij haalde lachend zijn schouders op. Achter Louis zag ik Niall weer verschijnen. Hij was al druk aan het eten van de kip en plofte neer op een stoel. 'Wisselgeld?' Vroeg ik. Wetend dat een zak kip minder dan tien euro kostte. Niall rolde met zijn ogen en graaide in zijn achterzak. Hij haalde een beduimeld briefje van vijf en wat muntjes tevoorschijn. Ik bedankte hem met een knikte en schoof het geld in mijn zak. 'Krijg ik het geld nog eens terug van je?' Ik wist wel dat die vraag tevergeefs was, maar ja. Nee heb je, ja kun je krijgen! 'Mja, Denk het.' 'Mooi antwoord.' Zei Louis droog. Niall keek hem aan. 'Sinds wanneer ben jij sarcastisch?' Ik gaf hem onder tafel een schop. 'Auw!' Hij keek me verwijtend aan en ik staarde veelbetekenend terug.
Louis zuchtte. 'Ik weet het niet.' 'Oh. Sorry man.' Niall beet op zijn onderlip en keek schuldbewust naar zijn zak kip. 'Kipje?' Vroeg hij en ik zag hoe er weer een lacht ontstond op Louis gezicht na deze poging tot goedmakerij. 'Nee, dankje. Ik heb al een zak op.' Niall haalde zijn schouders op. zo te zien was hij er niet echt rouwig om.
'Op welke school zitten wij eigenlijk?' Vroeg Louis. Niall keek hem vreemd aan, zijn ogen tot spleetjes geknepen. Snel gaf ik hem nog een schop en een gedempte kreun verliet zijn lippen. 'Hij ligt hier om de hoek. Op de terugweg zal ik je hem wel laten zien.' Louis knikte en glimlachte dankbaar naar me. Waarna hij zijn blik weer op de etende Niall vestigde.
Opeens viel het me op dat hij de hele tijd naar Niall zat te kijken en op de een of andere manier maakte dat me ongemakkelijk. 'Waar zijn de anderen eigenlijk?' Niall keek verstoord op van zijn kip. 'Oh, Zayn en Liam zijn samen videogames spelen bij Liam thuis.' Hij haalde zijn schouders op als teken dat het hem niet zo interesseerde. 'Ik deed eerst ook mee, maar ik kreeg honger.' Ik zag hoe Louis glimlachte en naar de zak keek, die nu al bijna leeg was.
Het bleef een tijdje stil terwijl ik keek naar Louis en Louis keek naar Niall. Niall had alleen oog voor zijn eten. Uiteindelijk zei ik tegen Niall: 'Ik denk dat wij maar eens naar huis moeten gaan, ga je mee of niet?'
Louis keek me aan en gebaarde vragend naar de cola. 'Drink je dat nog op of niet?' Ik schoof hem snel mijn beker toe en dankbaar dronk hij hem leeg.
Niall had de zak leeg en keek naar zijn horloge. 'Nee, ik moet terug naar Zayn en Liam. Ik zou de winnaar trakteren op kip.' Hij staarde naar de lege zak in zijn handen. 'Oh. Wacht...' Louis lachtte en grinnikend stopte ik hem de overgebleven vijf euro in zijn handen. 'Ga maar gauw kip kopen. Wij gaan naar huis.' Niall grijnsde en sprong op. Hij sloeg me op mijn schouder en omhelsde Louis vriendschappelijk waarna hij wegrende.Louis keek een beetje verbouwereerd naar zijn schouder en haalde diep adem. 'Wat vond je van Niall?' Vroeg ik hem grijnzend. 'Hij is... Speciaal. Ik geloof dat ik hem wel leuk vind.'
De grijns werd met een klap van mijn gezicht geslagen.
Leuk.
wat bedoelde hij daarmee?



Like?