27. Wapenstilstand

Het had geholpen! Ik hoorde vijf minuten gepraat en gemompel en toen zeiden ze dat het weer goed was. De volgende dag deden ze superaardig tegen elkaar. Ze hadden het niet door, maar elke keer dat ze elkaar konden afkatten, maar dat niet deden, juichte ik een beetje van binnen. Er was nog één probleem: we moesten achter het geheim van Zweinstein komen zonder dat Jolien, Rachel en Wendy erachterkwamen.

De komende paar dagen zaten we alleen maar in de bibliotheek. Te leren en te leren en te leren. We hadden in één week wel iets van honderd boeken uit de kast gehaald. Het was zo veel moeite, maar toen, na een paar weken, loonde het zich verschrikkelijk goed af. Het eerste examen kregen we voor ons neus: Gedaanteveranderingen. Na alle tijd die we hadden besteed aan leren en het bestuderen van de stof, bleek de driekwart van wat we geleerd hadden niet eens voor te komen in het examen. Daarna kwam Geschiedenis van de Toverkunst, waarbij ik ook al alles wist. De examenweek ging in een roes voorbij en Dylan, Britt en ik waren de enige die niks te klagen hadden over de moeilijkheidsgraad van de examens.

'Geef mij het pompoensap eens aan, wil je?' Ik pakte de kan met pompoensap op en handigde hem over aan Dylan. Het was snikheet en goddank waren de examens voorbij, want dat betekende dat je in je uniform rond moest lopen. Dat hoefde niet in je vrije tijd. Een van de examens tot het allerlaatste eindejaarsfeestmaal was vrije tijd. Ik ging achterover liggen. We zaten aan de rand van het Zwarte meer, beschermd tegen de snikhete zonnestralen door de bladeren en takken van een dikke eik. We hadden wat pompoensap en eten meegenomen om het eind van de examens te vieren. We keken uit over het meer, van de reuzeninktvis die zwoel in het lage water genoot van het warme zonnetje tot de zwemmende leerlingen die hem natspetterde. 'Zullen we naar de bieb gaan?', vroeg ik met tegenzin. Dylan en Britt zuchtten. Nu het zo warm was, was er niemand in de bibliotheek, zelfs de bibliothecaresse niet. Dat was de perfecte tijd om op zoek te gaan naar het geheim. Met tegenzin stonden we op, pakten het drinken en het eten en liepen het bordes op.